تعیین تاثیر پارامترهای هواشناسی بر گردشگری کلانشهرها بر مبنای ارائه مدل ترکیبی زمانی - مکانی پیش بینی آلاینده های هوا (مطالعه موردی: شهر تهران)

یکی از مشکلات عمده‌ صنعت گردشگری، مشکلات محیط زیستی مکان‌های توریستی و گردشگری است. تهران دارای مکان‌های توریستی فراوان است و از طرفی مشکل آلودگی هوا تاثیر قابل توجهی بر تعداد گردشگران در این شهر داشته است. از این رو، این پژوهش در راستای مدل‌سازی، کنترل و مدیریت آلودگی هوای شهر تهران انجام شد. بر اساس مدل‌های پیشین ارائه شده در بحث آلودگی هوا، امکان پیش بینی همزمان آلاینده بر اساس متغیرهای مکان و زمان وجود ندارد، و در این پژوهش، برای نخستین بار به منظور مدیریت آلودگی در شهر تهران، مدلی مکانی- زمانی ارائه شده است. در این تحقیق، مدل مکانی در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی برای هر یک از آلاینده‌ها تعریف و بر اساس برنامه‌ای در محیط پایتون، مدلسازی توسط شبکه‌های عصبی برای هر یک از آلاینده‌ها در هر نقطه مکانی شهر اجرا گردید و در هر نقطه و زمان از شهر تهران، امکان پیش بینی غلظت هر آلاینده بوجود آمد. بر اساس اعتبار سنجی مدل حاصل، میزان خطا قابل قبول بود. بر اساس مدل حاصل می توان در هر نقطه و در هر زمان میزان غلظت آلاینده‌های هوا را تعیین و بر اساس غلظت حاصل میزان مطلوبیت شهر برای گردشگران را تخمین زد.