تظاهرات عصبی و روانشناختی در بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتو سیستمیک

مقدمه: بیماری لوپوس اریتماتو سیستمیک یک بیماری خود ایمنی سیستمیک است که علت آن ناشناخته است. این بیماری تظاهرات کلینیـکی متعددی دارد. از اختلالات عمده و شدیدی که در این بیماری ممکن است پدیدار شود،اختلالات عصبی وروانشناختی است. با توجه به اهمیت تظاهرات عصبی، نیاز به بررسی زود هنگام و درمانهای جدی است. هدف این تحقیق بررسی تظاهرات عصبی روانی بیماران مبتلا به لوپوس بوده است. روش کار: این تحقیق، توصیفی که از سال81 تا 83 بر 88 بیمار لوپوسی مراجعه کننده به بیمارستان آموزشی قائم (عج) مشهد انجام شد. بیمارانی که بر طبق معیارهای کالج آمریکائی روماتولوژی مبتلا به لوپوس سیستمیک بودند وارد مطالعه شدند. متخصص مغز و اعصاب تمام بیماران را مورد معاینات بالینی کامل قرار داده و در صورت وجود شواهدی از درگیری سیستم عصبی، ارزیابیهای فرا بالینی مورد نیاز انجام شد.27 بیمار دارای اختلالات عصبی وروانشناختی بودند. مشخصات فردی ،نتایج آزمایشگاهی ومعاینات بالینی درپرسشنامه جمع آوری وبا استفاده از آمار توصیفی وجداول توزیع فراوانی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.   نتایج: از تعداد 88 بیمار مبتلا به لوپوس اریتماتوسیستمیک مورد مطالعه، 27 مورد تظاهر عصبی روانشــناخـتی داشتند (6/30 %). متوسط سن در این گروه 25 سال بود. متوسط زمان بروز علائم عصبی از شروع بیماری 1/2 سال بود. ابتلای سیستم عصبی مرکزی در 9/88 % موارد و سیستم عصبی محیطی در 6/29% موارد مشاهده شد. از میان انواع تظاهرات عصبی اختلالات شناخت با 5/55% موارد شایعترین تظاهر و تشنج با37% دومین تظاهر شایع بود.   نتیجه گیری: درگیری عصبی در مبتلایان به لوپوس غالباً در افراد جوان مشاهده گردید. ابتلای سیستم عصبی مرکزی در مبتلایان به این بیماری شایع تراز درگیری سیستم عصبی محیطی بود که بیشتر به صورت تشنج و سایکوز دیده شد. درمجموع اختلال شناختی شایعترین تظاهر عصبی شناخته شد که با نتایج به دست آمده از سایر تحقیقات در سطح دنیا همخوانی داشت. تنوع تظاهرات عصبی در بیماران لوپوسی و تاثیرات آنها بر پیش آگهی بیماری زمینه ای، انجام معاینه عصبی دقیقی را به طور روتین به محض تشخیص لوپوس در این افراد ضروری می سازد.