تزریق رتروسپتال استرویید در بیماران مبتلا به افتالموپاتی تیرویید وابسته یا مقاوم یا دچار عارضه پردنیزولون خوراکی
نویسندگان
چکیده مقاله:
هدف: بررسی اثر تزریق استرویید در فضای رتروسپتال اربیت در بیماران مبتلا به افتالموپاتی فعال تیرویید که به استفاده از استرویید سیستمیک مقاوم بودند، یا با قطع استرویید عود کرده و یا دچار عوارض سیستمیک ناشی از استرویید شده بودند. روش پژوهش: این مطالعه آینده‌نگر روی ۳۱ چشم از ۱۷ بیمار مبتلا به افتالموپاتی فعال تیرویید صورت گرفت که دارای رتبه فعالیت بیماری ۳ یا بیش‌تر و از نظر شدت در مرحله ۳ یا بالاتر بودند ولی دچار نوروپاتی فشارنده و کراتوپاتی اکسپوژر شدید نبودند. تمامی بیماران تاریخچه استفاده استرویید سیستمیک و عدم پاسخ مناسب و یا عود بیماری با قطع استرویید و یا عوارض ناشی از مصرف استرویید داشتند. ترکیبی از استرویید طولانی اثر به صورت ۲۰ میلی‌گرم تریامسینولون و استرویید کوتاه‌اثر به صورت ۴ میلی‌گرم دگزامتازون به فضای رتروسپتال حدقه در بالا و پایین ۴-۳ مرتبه به فواصل یک ماه تزریق شد. بیماران به طور دوره‌ای پس از تزریقات و حداقل به مدت ۳ ماه از آخرین تزریق معاینه شدند و در صورت بهبود التهاب، جراحی‌های ترمیمی در موارد مورد نیاز انجام شد. یافته‌ها: متوسط فعالیت بیماری قبل از تزریق‌ها (CAS) معادل ۱/۳±۵/۲ بود که در پایان چهارمین تزریق به ۱/۲±۱/۶ کاهش یافت. رتراکشن پلک بالا در ۱۰۰ درصد و پلک پایین در ۶۸/۲ درصد از چشم‌ها یک میلی‌متر یا بیش‌تر بهبود یافت. لاگ‌افتالمی در ۶۴/۳ درصد از پلک‌ها یک میلی‌متر یا بیش‌تر بهبود یافت. استرابیسم در یکی از ۵ بیمار مبتلا برطرف شد و بیش‌ترین بهبود در حرکت چشم به سمت بالا مشاهده شد. متوسط بهبود بیرون‌زدگی چشم ۱/۱±۱/۲ میلی‌متر بود. دید بیماران تغییر چشمگیری نداشت. اکیموز پلک‌ها و خونریزی زیر ملتحمه در ۶/۵ درصد دفعات تزریق‌ها مشاهده شد و در ۸/۸ درصد چشم‌ها افزایش فشار چشم پس از تزریق اتفاق افتاد که به درمان طبی به خوبی پاسخ داد. نتیجه‌گیری: تزریق استرویید در فضای حدقه می‌تواند در فرم‌های فعال افتالموپاتی تیرویید در بیمارانی که به استروییدهای سیستمیک مقاومند و یا با قطع آن، دچار عود می‌شوند و به عبارتی به استرویید وابسته شده‌اند و یا دچار عوارض سیستمیک استرویید شده‌اند به کار رود. میزان فعالیت بیماری، رتراکسیون پلک، لاگ افتالموس، حرکات چشم و پروپتوز با این درمان بهبود می‌یابند ولی دید تغییری نمی‌کند.
منابع مشابه
تغییر چربی‌های سرم در بیماران بستری مبتلا به پمفیگوس پس از شروع درمان با پردنیزولون خوراکی به‌تنهایی یا همراه یاور
Background and Aim: The standard treatment regimen for pemphigus is adminitration of systemic corticosteroids and adjuvant agents. Previous studies have shown that corticosteroid therapy may alter lipid profile and reduce the atherogenic index in some disorders. This study was conducted to evaluate the changes in lipid profile in pemphigus patients treated with oral corticosteroids alone ...
متن کاملتأثیر تزریق متیل پردنیزولون استات در نقاط ماشه‌ای گردن بیماران مبتلا به سردرد گردنی مزمن و مقاوم به درمان دارویی
مقدمه و هدف : اکثر افراد بزرگ‌سال حداقل یک‌بارتجربه سردرد را دارند. درصد بالایی از این سردردها از ساختمان‌های گردنی از جمله ماهیچه‌های گردن منشأ می‌گیرند که اصطلاح سردرد گردنی در مورد آنها به کار می‌رود. هدف از این مطالعه بررسی اثر تزریق متیل پردنیزولون استات در نقاط طب سوزنی به نام نقطه کیسه صفرای شماره 20 در بیماران مبتلا به سردرد گردنی مزمن و مقاوم به درمان دارویی بود. مواد و روش‌ها: د...
متن کاملعارضه یا خطا (نامه به سردبیر)
اقدامات پزشکی از تجویز انواع داروها و یک تزریق ساده گرفته تا اعمال جراحی کوچک و بزرگ؛ از یک آزمایش خون تا انواع تصویربرداری های گوناگون همیشه ممکن است عارضه یا عوارضی به دنبال داشته باشند بیماری ممکن است با وجود رعایت آزمایش حساسیت باز هم نسبت به داروی تزریق شده واکنش نشان دهد- تجویز یک قرص آسپیرین حتی با پیش بینی های لازم و سوالات متعدد از وضع گزارش بیمار ممکن است موجب خونریزی گردد- یک خونریزی...
متن کاملمقایسه اثر ضد درد تزریق داخل مفصل اسید هیالورونیک، متیل پردنیزولون و ناپروکسن خوراکی در زنان مبتلا به استئوآرتریت زانو
پیش‌زمینه: استئوآرتریت یکی از شایع‌ترین بیماری‌های بشری است که به‌علت ایجاد ناتوانی نیازمند اقدامات درمانی موثر است. روش‌های درمانی موجود شامل استفاده از استروییدها به‌علت عوارض قابل توجهی که دارند و داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی به‌علت اثرات درمانی ضعیف، چندان رضایت‌بخش نیستند، به‌همین دلیل پزشکان به‌دنبال روش‌های درمانی جدیدتری می‌باشند. از جمله این درمان‌ها تزریق داخل مفصلی اسید هیالورونیک ...
متن کاملمقایسه کارکرد تیرویید در بیماران دچار شالازیون و شالازیون‌های متعدد
هدف: ارزیابی کارکرد تیرویید در بیماران دچار شالازیون منفرد و شالازیون‌های متعدد در مقایسه با هم و با افراد شاهد. روش پژوهش: این مطالعه بر روی 60 بیمار مبتلا به شالازیون منفرد و 50 بیمار دارای شالازیون متعدد از بین بیمارانی که به درمانگاه چشم‌پزشکی پوستچی مراجعه نموده بودند و 60 نفر از افراد سالم به عنوان گروه شاهد انجام شد. معاینات کامل چشم‌پزشکی برای بیماران و گروه شاهد انجام شد. تعداد شال...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 24 شماره 1
صفحات 16- 25
تاریخ انتشار 2018-12
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
کلمات کلیدی برای این مقاله ارائه نشده است
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023