تزریق داخل زجاجیه‌ای Bevacizumab در مبتلایان به گلوکوم نورگ‌زایی

هدف: تعیین اثر تزریق داخل زجاجیه‌ای Bevacizumab (IVB) در بیماران مبتلا به گلوکوم نورگ‌زایی (NVG). روش پژوهش: مطالعه به روش کارآزمایی بالینی تصادفی‌شده بر روی 26 چشم از 26 بیمار مبتلا به NVG انجام شد. بیماران پس از انجام درمان‌های رایج به دو گروه تقسیم شدند: گروه درمان (14 چشم) که تحت IVB به میزان 5/2 میلی‌گرم در سه نوبت به فاصله زمانی 4 هفته قرار گرفتند و گروه شاهد (12 چشم) که با فواصل زمانی مشابه تحت تزریق زیر ملتحمه‌ای نرمال سالین قرار گرفتند. اندازه نورگ‌زایی عنبیه (NVI)، فشار داخل چشمی (IOP) و حدت بینایی بیماران ارزیابی گردید. یافته‌ها: دو گروه از نظر مشخصات پایه شامل سن، جنس، علت NVG، حدت بینایی، IOP و اندازه NVI تفاوت معنی‌داری نداشتند. بیماران دو گروه به طور میانگین به مدت 4/1±9/5 ماه پی‌گیری شدند. در گروه IVB میانگین IOP اولیه، 5/14±4/33 میلی‌متر جیوه بود که در ماه اول به 7/13±8/21 میلی‌متر جیوه (007/0P=)، در ماه سوم به 20±1/25 میلی‌متر جیوه (058/0P=) و در ماه ششم به 7/18±9/23 میلی‌متر جیوه (047/0P=) رسید. NVI نیز به میزان قابل توجهی کاهش یافت؛ به طوری که از میانگین 48±347 درجه قبل از تزریق، در ماه اول، سوم و ششم پس از تزریق، به ترتیب به 185±206 درجه (01/0P=)، 187±180 درجه (004/0P=) و 180±180 درجه (004/0P=) رسید. در گروه شاهد، میانگین IOP قبل از مداخله 3/14±3/32 میلی‌متر جیوه بود که در ماه‌های اول، سوم و ششم پس از مداخله، به ترتیب به 2/15±9/34 میلی‌متر جیوه (046/0P=)، 7/10±2/35 میلی‌متر جیوه (29/0P=) و 3/7±3/32 میلی‌متر جیوه (92/0P=) رسید و NVI نیز از میزان پایه 138±270 درجه قبل از تزریق، در ماه‌های اول، سوم و ششم، به ترتیب به 130±277 درجه (34/0P=)، 117±300 درجه (22/0P=) و 114±324 درجه (34/0P=) رسید. در طول دوره پی‌گیری، تغییر قابل توجهی در حدت بینایی دو گروه مشاهده نشد. تزریق IVB در تمام موارد، بدون عارضه انجام شد. نتیجه‌گیری: تزریق داخل زجاجیه‌ای Bevacizumab در مبتلایان به گلوکوم نورگ‌زایی، به میزان قابل توجهی باعث کاهش NVI و IOP می‌شود اما بر میزان حدت بینایی تاثیری ندارد. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1386؛ دوره 13، شماره 2: 210-203.