ترکیب پذیری عمومی و خصوصی برخی اینبردلاین ها و لاین های بازگردان باروری آفتابگردان

به منظور تهیه دورگ های جدید و ارزیابی ترکیب پذیری عمومی و خصوصی برخی از اینبرد لاین ها و لاین های بازگردان باروری آفتابگردان، چهار اینبرد لاین و شش لاین بازگردان باروری آفتابگردان برای دورگ گیری در سال 1383 انتخاب شدند. تعداد 24 دورگ F1 حاصل در سال 1384 به همراه دورگ آذرگل به عنوان شاهد در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تیمارهای مورد بررسی برای کلیه صفات به استثنای عملکرد دانه دارای اختلاف معنی دار بودند. دورگ های AHa107F81-240×RHa107F81-127/2، آذرگل و AHa107F81-30×RHa107F81-127/2 به ترتیب با 4471، 4274 و 4131 کیلوگرم در هکتار دارای بیشترین عملکرد دانه بودند. تجزیه واریانس ترکیب پذیری به روش طرح تلاقیII کامستاک و رابینسون نشان داد که ترکیب پذیری عمومی اینبرد لاین ها و لاین های بازگردان باروری برای صفت عملکرد دانه معنی دار نبود. با این حال از بین لاین های بازگردان باروری، RHa107F81-127/2 و از بین اینبرد لاین ها،AHa107F81-120 دارای بیشترین ترکیب پذیری عمومی بودند. نتایج نشان داد برای اکثر صفات نقش والد پدری یا لاین های بازگردان باروری از اهمیت ویژه ای برخوردار است و از بین مواد آزمایشی حاضر لاین بازگردان باروریRHa107F81-127/2ظرفیت لازم برای استفاده در برنامه های اصلاحی را دارد.