تخریب اکسایشی آموکسی سیلین با نانوذرات آهن صفر ظرفیتی سنتز شده
نویسندگان
چکیده مقاله:
Introduction: Amoxicillin is one of the most important groups of pharmaceuticals that benefits humans and animals. However, antibiotics excertion in wastewaters and environment have emerged as a serious risk to the biotic environment, and their toxic effects can harm the organisms. Iron-based metallic nanoparticles have received special attention in regard with remediation of groundwater contaminants. In the typical nZVI-based bimetallic particle system, Fe acts as the reducing agent. Thus, the present study aimed to evaluate the synthesis and characteristics of nZVI in regard with degrading AMX. Methods: In this study, nZVI nanoparticles were synthesized using the liquid-phase reduction method by EDTA as a stabilizer material. Structure and properties of nanoparticles were characterized by BET, SEM, XRD and EDX analysis. A multi-variate analysis was applied using a response surface methodology (RSM) in order to develop a quadratic model as a functional relationship between AMX removal efficiency and independent variables ( initial pH values, dosage of nZVI, contact time and amoxicillin concentration). The four independent variables of solution pH (2–10), AMX concentration (5-45mg/l), contact time (5-85 min) and nanoparticles dose (0.25 – 1.25 g) were transformed to the coded values. Results: The study results demonstrated that more than 69 % of AMX was removed by nZVI. The optimal AMX removal conditions using nZVI were found as 1.25 g of nZVI, pH 4, contact time of 80 min and concentration of 30 mg/l. Conclusions: The ability of nZVI in degradation of AMX revealed that these materials can serve as a potential nano material with respect to the environmental remediation.
منابع مشابه
تخریب اکسایشی آموکسی سیلین با نانوذرات آهن صفر ظرفیتی سنتز شده
مقدمه: آموکسی سیلین یکی از گروه های بسیار مهم دارویی است که برای درمان بیماری ها استفاده می شود. از طرفی دفع آنتی بیوتیک ها در فاضلاب و سپس در محیط زیست یک خطر جدی برای حیات جانداران محسوب شده و اثرات سمی آنها می تواند برای ارگانیسم ها مضر باشد. نانوذرات فلزی با پایه آهن توجه زیادی را برای پاکسازی آلاینده های آبی به خود جلب کرده اند. که در این سیستم ها، آهن به عنوان عامل کاهنده عمل می کند. بناب...
متن کاملاستفاده از نانوذرات آهن صفر ظرفیتی جهت حذف مواد رنگزا
رشد روزافزون جمعیت کشورها و فعالیت‌های صنعتی از یک سو و رعایت نکردن الزامات زیست‌محیطی از سوی دیگر، سبب شده است تا در چند دهه اخیر، مقادیر زیادی از آلاینده‌ها از جمله مواد رنگزا به واسطه عواملی نظیر دفع نامناسب پساب‌ها و ضایعات مراکز صنعتی، استفاده وسیع از مواد رنگزا و غیره به منابع آب وارد شوند که بسیاری از آنها سمی و غیرقابل تجزیه زیستی هستند. فناوری استفاده از نانوذرات فلزی صفر ظرفیتی در...
متن کاملمقایسه کارایی نانوذرات آهن صفر ظرفیتی و نانوذرات آهن پایدار شده برای احیای نیترات از آبهای آلوده
هدفازانجاماینپژوهشامکان‌سنجیکاربردنانوذراتآهنبرایاحیاینیتراتدرمحلول‌هایآبی بود. به این منظور نانوذرات آهن صفرظرفیتی پایدار نشده و نانوذرات پایدار شده با کربوکسی متیل سلولز به‌روش احیا توسط بوروهیدرید سدیم ساخته شد و مورفولوژی آنها به‌وسیله میکروسکوپ الکترونی روبشی، طیف پراش‌نگار اشعه ایکس و دستگاه طیف‌سنج مادون قرمز بررسی شد. تأثیر عوامل مختلف شاملpH محلول آبی، غلظت اولیه نیترات، غلظت نانوذرا...
متن کاملبررسی حذف نیترات از محلول‌های آبی با نانوذرات آهن صفر ظرفیتی پایدارشده با نشاسته
زمینه و هدف : نیترات یکی از آنیون‌های معدنی است که در نتیجه اکسیداسیون نیتروژن عنصری حاصل می‌شود. فاضلاب‌های شهری، صنعتی، مواد دفعی حیوانی وگیاهی در شهرهای بزرگ که دارای نیتروژن‌آلی هستند به خاک دفع می‌شوند. خطر اولیه نیترات در آبهای آشامیدنی زمانی اتفاق میافتد که در دستگاه گوارش فرم نیترات به نیتریت تبدیل شود. نیتریت باعث اکسید شدن آهن موجود در هموگلوبین گلبولهای قرمز شده در نتیجه گلبولهای ق...
متن کاملتأثیر نانوذرات آهن صفر ظرفیتی بر حذف آرسنیک پنج ظرفیتی از آب آشامیدنی
آرسنیک یکی از سمّی‌ترین آلاینده‌های موجود در آبهای زیرزمینی و سطحی است که سلامت انسان و سایر موجودات زنده را به خطر می‌اندازد. حذف آرسنیک توسط روشهای مختلفی انجام شده است. در این تحقیق میزان حذف آرسنیک و کاهش آن با استفاده از نانوذرات آهن صفر ظرفیتی تا حد استاندارد (0/01 میلی‌گرم در لیتر) از آب آشامیدنی بررسی گردید. آزمایش‌ها بر اساس روش بچ در راکتور با حجم 100 میلی لیتر آب حاوی 1 میلی‌گرم در لی...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 23 شماره 12
صفحات 1155- 1168
تاریخ انتشار 2016-03
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
کلمات کلیدی برای این مقاله ارائه نشده است
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023