تحلیل پدیدارشناسانه مدیریت بدن در بین دختران و زنان جوان شهر تهران سال 1396

بدن به مثابه امری اجتماعی است و برای فهمش باید به معنای آن نزد کنشگران توجه کرد. لذا در این مقاله می­پرسیم که زنان و دختران جوان شهر تهران مدیریت بدن خود را چگونه معنا می کنند؟ برای پاسخ از روش پدیدارشناسی استفاده کرده و با 26 نفر از زنان و دختران جوان شهر تهران در دو فصل تابستان و پاییز 1396مصاحبه عمیق انجام شد. با این شرط که نمونه ها در شاخص های مدیریت بدن، یعنی استفاده از لوازم آرایشی، انجام اعمال جراحی زیبایی و رژیم های تناسب اندام فعال باشند. نمونه گیری هدفمند بوده و مصاحبه تا اشباع نظری ادامه یافت. یافته­ها به دوگروه مقوله کلی «عوامل خرد» و «عوامل کلان» دسته بندی می شوند. عوامل سطح خرد شامل: «نیاز به دیده شدن»، «ایجاد حس اعتماد به نفس»، «غلبه بر ترس»، «حفظ آبرو و حیثیت»  و عوامل سطح کلان شامل : «افزایش مشارکت اجتماعی»، « مقابله با طرد اجتماعی»، «ایجاد فرصت های ازدواج و دوستی»، «نمایش تعلق به طبقه اجتماعی بالاتر»، «حفظ خانواده و روابط زناشویی» و «شباهت به دیگر اعضای گروه» هستند. از یافته ها نتیجه می گیریم مدیریت بدن در مصاحبه شوندگان بیش از تمایز در جهت شباهت با دیگران شکل می گیرد.