تحلیل و اولویت بندی کیفیت مسکن محلات شهری (نمونه: محلات شهری نکا)

زمانی که هدف کلان توسعه کشور، زندگی بهتر افراد آن جامعه است، دولت ها مسوولیت ایجاد محیط زندگی قابل قبولی را بر عهده خواهند داشت. امروزه طراحی و ساخت مسکن سالم و نواحی مسکونی پایدار از بعد زیست محیطی و اجتماعی در سطح گسترده ای  مورد توجه قرار گرفته و جنبش های بسیاری بر این اساس شکل گرفته است. پرداختن به شاخص های مسکن به عنوان کلیدی ترین ابزار برنامه ریزی و را می توان از حساس ترین مراحل برنامه ریزی دانست. در برنامه ریزی مجتمع های زیستی ، هماهنگ با جنبه های کمی مسکن و نحوه استقرار آن ها از نظر قطعات مسکونی، تراکم ساختمانی و جمعیت و امثال آن ها، جنبه کیفی آن ها را از نظر طبیعی، اجتماعی، اقتصادی، تأسیساتی، فنی و هماهنگی هایی که در ارتباط ویزه واحدهای مسکونی با کلیه پدیده های شهری لازم است، باید مورد توجه قرار داد. در این مقاله سعی شده است تا کیفیت مسکن در محلات شهری نکا مورد بررسی قرار گیرد، و عدم تعادل های موجود به لحاظ کیفیت مسکن و شکاف بین محلات شهری مشخص شود. روش پژوهش « توصیفی-تحلیلی» است که از مدل تاپسیس استفاده شده است .این امر با طرح سوال ها و طراحی پرسشنامه، مطالعات کتابخانه ای و میدانی صورت گرفته است در روند تحقیق ابتدا به تحلیل و مقایسه هریک ازشاخص های کیفیت مسکن محلات بایکدیگر پرداخته شده است.  برای بررسی کیفیت مسکن شهر نکا 21شاخص مورد بررسی از طریق مدل آنتروپی شانون وزن دهی شده و در این راستا، از مدل تاپسیس به عنوان روش تصمیم گیری چند شاخصه ای استفاده شده است. در نتیجه تحلیل صورت گرفته مسکن محلات شهر نکا در سه سطح کیفیت بالا، کیفیت متوسط و کیفیت پایین جای گرفته اند. و در نهایت با استفاده از نرم افزارArcGIS   نقشه سطوح کیفیت محلات شهر نکا ترسیم گردیده است.