تحلیل و ارزیابی تاب‌آوری اجتماعی بافت فرسودۀ منطقۀ 12 شهر تهران در مواجهه با سوانح طبیعی

امروزه، آسیب‌پذیری شهرها و به‌ویژه بافت‌های قدیمی و فرسوده در برابر سوانح طبیعی، به‌عنوان مسئله‌ای جهانی پیشِ روی متخصصان رشته‌های گوناگون قرار گرفته است. با توجه به شرایط و موقعیتی که بافت فرسودة منطقة­ 12 شهرداری تهران در توسعة اقتصادی و فرهنگی کلان‌شهر تهران دارد، و عدم توجه و رسیدگی مناسب، شرایط در بعد اجتماعی تاب‌آوری در منطقة مورد نظر در وضعیت نابسامانی است،سنجش میزان تاب­آوری اجتماعی به‌منظور مواجهة مطلوب با پیامدهای سوانح طبیعی ضروری است. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روشِ بررسی، توصیفی - تحلیلی است. حجم نمونه نیز براساس فرمول کوکران، 400 نفر برآورد شد که به روش تصادفی انتخاب شدند. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون‌های آماری تی تک‌نمونه­ای و مدل‌سازی معادلات ساختاری بهره گرفته شد. نتایج نشان داد وضعیت تاب‌آوری اجتماعی در منطقة 12 در شرایط نامطلوبی قرار دارد، شایان ذکر است این امر با تحلیل و ارزیابی سه مؤلفة آموزش شهروندی، مشارکت اجتماعی و حس تعلق مکانی انجام گرفت که مؤلفة حس تعلق مکانی در این منطقه در وضعیت نابسامان­تری است.