تحلیل همبستگی برنامه‌های مدیریتی با میزان اثربخشی تعاونی‌های مرتعداری استان گلستان

تحقیق حاضر به بررسی وتجزیهوتحلیلبرنامه‌های مدیریتی مؤثربرمیزان اثربخشی تعاونی‏های مرتعداری در حفظ، احیا و بهره‌برداری از مراتع استان گلستان پرداخته است. بدین منظور، تعاونی‌های  تحت نظارت اتحادیة تعاونی‌های مرتعداری با حداقل پنج سال فعالیت در عرصه‌های مرتعی بررسی شدند. جمعیت مورد مطالعه شامل 1043 نفر از اعضای تعاونی‌های مرتعداری بودند که با استفاده از روش تحقیق پیمایشی و نمونه‌گیری طبقه‌‌بندی شدة تصادفی، داده‌های مورد نیاز با کمک پرسش‏نامه از 280 نفر از اعضا، به عنوان نمونة تصادفی، از بین 21 تعاونی مرتعداری در استان گلستان جمع‌آوری شد. نتایج نشان داد که میزان اثربخشی تعاونی‌ها در امر حفظ، احیا و بهره‌برداری از مراتع در دامنة 1تا 5، برابر 35/3 یعنی در حد متوسط به بالاست. همچنین عواملی مانند کنترل ظرفیت تعداد دام در مرتع، اجرای عملیات بوته‌کاری و جلوگیری از تبدیل مراتع به اراضی متروکه و بایر بیشترین تأثیر را در میزان اثربخشی تعاونی‌ها در فعالیت حفظ، احیا و بهره‌برداری از مراتع دارند. یافته‌های حاصل از همبستگی نشان داد که به جز سه عامل، یعنی ارتباط با سایر تعاونی‌ها و میزان ارتباط با اعضا و استقرار تعاونی‌ها در مکان مناسب، سایر برنامه‌های مدیریتی با میزان اثربخشی تعاونی‌های مرتعداری رابطه‏ای مثبت و معنی‌دار دارند. بر اساس نتایج حاصل از تحلیل عاملی، عوامل مؤثر بر اثربخشی تعاونی‌ها را می‌توان در 4 دسته طبقه‌بندی ‌کرد که بیشترین میزان تبیین مربوط به دستة اول یعنی رفاه اقتصادی- اجتماعی است که 48/28 درصد از واریانس کل را تبیین ‌کرده است.