تحلیل متغیرهای محیطی به منظورتهیۀ نقشۀ حساسیت فرسایش خندقی در حوضۀ طرود با روش شواهد وزن قطعی

فرسایش خندقی یکی از فرآیندهای فرسایندۀ سطح زمین است که عمدتاً باعث تغییر شکل سطح زمین و ایجاد خسارت شدید محیطی و اقتصادی می­گردد. هدف از این پژوهش مدل­سازی بین متغیرهای ­محیطی مؤثر در فرسایش خندقی موجود در منطقۀ مطالعاتی و تهیۀ نقشۀ حساسیت فرسایش خندقی با روش داده محور شواهد وزن قطعی در حوضۀ طرود که دارای حساسیت بالایی نسبت به فرسایش خندقی است، می­باشد. در ابتدا نقشۀ پراکنش خندق­ها با استفاده از عملیات میدانی تهیه گردید و از 80 مورد شناسایی شده، 70 درصد (56 خندق) به طور تصادفی به منظور مدل­سازی و  بقیه 30 درصد (24 خندق) برای اعتبارسنجی مورد استفاده قرار گرفت. در جریان مدل­سازی اگر بین متغیرها همبستگی بالایی وجود داشته باشد دقت مدل کاهش پیدا می­کند، بدین­منظور تست هم­خطی بین متغیرهای وابسته انجام گرفت. ضریب تحمل یک شاخص مهم برای محاسبۀ تست هم­خطی می­باشند. در نهایت 15 متغیر شامل شاخص­های ژئومورفومتری، زمین­شناختی، محیطی و هیدرولوژیک به منظور مدل­سازی مورد استفاده قرار گرفت. در جریان مدل­سازی­ با روش شواهد وزن قطعی چهار رابطۀ قطعیت (Bel)، عدم قطعیت (Dis)، عدم اطمینان (Unc) و احتمال (Pls) محاسبه گردید و از تابع قطعیت برای تهیۀ نقشۀ حساسیت فرسایش خندقی استفاده گردید. به منظور اعتبارسنجی مدل از مساحت زیرمنحنی AUC استفاده گردید و مقادیر نرخ پیش­بینی و نرخ موفقیت برای مدل محاسبه گردید. طبق نتایج روش شواهد وزن قطعی با نرخ پیش­بینی 1 و نرخ موفقیت 959/0 دارای دقت عالی بوده و قابلیت فوق العاده­ای در شناسایی مناطق حساس به فرسایش خندقی در منطقۀ مطالعاتی داشته است. نتایج نشان داد که­ 79/21 درصد (84/90 کیلومترمربع) از سطح منطقۀ مطالعاتی در کلاس حساسیت زیاد و خیلی زیاد قرار گرفته است.