تحلیل قانون های اول و دوم ترمودینامیک برای سامانه شیرین سازی آب به روش رطوبت زنی و رطوبت زدایی براساس سیکل بسته هوا ـ باز آب

روش رطوبت زنی و رطوبت زدایی از جمله روش ‌های ارزان تولید آب در مقیاس کوچک می ‌باشد که در سالیان اخیر با توجه به پیش بینی ‌های نگران کننده در رابطه با منابع رو به پایان سوخت‌ های فسیلی، توجه ویژه ‌ای را به خود جلب کرده است. در این مقاله روش رطوبت زنی و رطوبت زدایی بر اساس سیکل بسته هوا ـ باز آب به وسیله نرم افزار تجاری EES مورد بررسی ترمودینامیکی (قوانین اول و دوم) قرار گرفت. در ادامه تاثیر پارامترهای حاکم بر مسئله مانند ظریب ‌های اثر بخشی محفظه های رطوبت زنی () و رطوبت زدایی ()،دمای آب ورودی به محفظه رطوبت‌زنی () و دمای آب ورودی به محفظه رطوبت زدایی ()، نسبت شدت جریان جرمی () بر نسبت خروجی سامانه () و نرخ تولید آنتروپی بی بعد شده ( ) بررسی شد. از شبیه سازی های ترمودینامیکی این نتیجه به دست آمد که بازده محفظه رطوبت زدایی به شدت بر بازده کل سامانه اثرگذار بوده و اثر آن به مراتب بیشتر از بازده محفظه رطوبت ‌زنی می‌ باشد. افزون بر این، در نسبت شدت جریان‌ های پایین، نسبت خروجی به ازای دماهای پایین تر آب ورودی به محفظه رطوبت زدایی افزایش پیدا می ‌کند. این در حالی است که در نسبت شدت جریان‌ های جرمی بالا بر خلاف نسبت شدت جریان‌ های جرمی پایین، دماهای بالاتر آب ورودی به محفظه رطوبت زدایی منجر به نسبت خروجی بیشتری می شوند.