تحلیل شاخص‌های مسکن در شهرستان‌های استان آذربایجان غربی بر‌اساس روش VIKOR

وضعیت مسکن در هر جامعه‌ای، ارتباط مستقیم با اوضاع اقتصادی و اجتماعی آن داشته و منتزع از آن نیست؛ بنابراین، برای بررسی و تحلیل وضعیت مسکن در هر کشور، بایستی ویژگی‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی آن مورد توجه قرار‌گیرد. بر همین اساس، استفاده از شاخص‌های مسکن به‌عنوان کلیدی‌ترین ابزار برنامه‌ریزی مسکن می‌تواند شناخت ما را به‌منظورِ هر‌گونه برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری در مورد مسکن تسهیل کند. شاخص‌های مسکن از یک‌سو، ابزار شناخت وضعیت مسکن در ابعاد مختلف مذکور بوده و از سوی‌دیگر، ابزار کلیدی برای ترسیم چشم‌انداز آیندة مسکن و برنامه‌ریزی آن هستند. این مقاله با هدف ارزیابی کمّی و کیفی وضعیت مسکن در استان آذربایجان غربی، درصدد است تا شهرستان‌ها را بر‌اساس شاخص‌های مسکن، درجهتِ اولویت‌بندی برای برنامه‌ریزی مسکن با استفاده از روش VIKOR رتبه‌بندی کند. این تحقیق با توجه به هدف آن، از نوع تحقیقات کاربردی بوده و با توجه به روش انجام کار، از ماهیتی توصیفی- تحلیلی  برخوردار است. شاخص‌های مورد استفاده در این تحقیق شامل نوع اسکلت (استحکام بنا)، نفر در واحد مسکونی، خانوار در واحد مسکونی، تصرف ملکی، تعداد اتاق در واحد مسکونی، نبود استحکام بنا و تعداد اتاق به‌ازای هر خانوار و نفر در اتاق است. نتایج به‌دست آمده از تحقیق نشان می‌دهد که شهرستان‌های مهاباد، بوکان، اشنویه، سلماس، پلدشت، میاندوآب، شوط و چالدران به‌لحاظِ شاخص‌های مسکن در وضعیت نامطلوبی قرار دارند؛ در‌حالی که وضعیت مسکن در شهرستان‌های شاهین‌دژ، ماکو، خوی، چایپاره، سردشت، ارومیه، نقده، تکاب و پیرانشهر در‌حدّ قابل قبولی قرار دارد. همچنین، در این تحقیق به ارائة پیشنهاداتی درجهتِ بهبود شاخص‌های مسکن در استان آذربایجان غربی اقدام شده‌است.