تحلیل سازوکارهای بهبود طرح مهندسین ناظر گندم (مطالعه موردی استان اصفهان)

هدف کلی این تحقیق، تحلیل سازوکارهای بهبود طرح مهندسین ناظر گندم در استان اصفهان بود. روش تحقیق از نوع توصیفی - پیمایشی و جامعه آماری شامل 87 نفر از کارشناسان مسئول طرح ناظرین گندم و 164 نفر از مهندسین ناظر استان اصفهان بود. حجم نمونه براساس فرمول کوکران به ترتیب به تعداد 38 و 45 نفر تعیین گردید اما برای کاهش خطای تحقیق این میزان به 55 (کارشناسان مسئول طرح) و 95 (مهندسین ناظر) نفر افزایش یافت. برای انتخاب نمونه‌ها از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده استفاده شد. ابزار تحقیق پرسشنامه‌ای بود که روایی آن براساس نظر جمعی از استادان و کارشناسان رشته ترویج کشاورزی دانشگاه تهران و وزارت جهاد کشاورزی تأیید گردید و اعتبار آن با استفاده از کرونباخ - آلفا 83/0 = ? (مهندسین ناظر) و 75/0 = ? (مسئولان طرح) محاسبه شد، که بیانگر مناسب بودن ابزار تحقیق بود. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار 11.5SPSSwin تجزیه و تحلیل گردید. مهم ترین سازوکارهای بهبود طرح مهندسین ناظر ایجاد تسهیلات برای مهندسان ناظر، در اختیار قرار دادن وسیله نقلیه برای حضور ناظران در مزرعه و ایجاد زمینه‌های مناسب برای کارآ‌فرینی و اشتغال ناظران بود. نتایج حاصل از تحلیل عاملی از نظر مهندسین ناظر پنج عامل پشتیبانی، ارتباطات، اجرایی، مکان‌یابی و گزینش به عنوان مهم‌ترین سازوکارهای بهبود طرح مهندسین ناظر گندم بودند که درمجموع 3/68 درصد واریانس را تبیین نمود و از نظر مسئولان طرح پنج عامل انگیزشی، گزینش، مشارکت محوری، پشتیبانی و اجرایی به عنوان مهم‌ترین سازوکارهای بهبود طرح مهندسین ناظر گندم انتخاب شدند که در مجموع 73 درصد واریانس را تبیین نمود.