تحلیل تجربه‏ های زنانه از جراحی زیبایی (مطالعۀ کیفی دلایل و پیامدهای جراحی زیبایی)

جراحی زیبایی، به‌مثابۀ یکی از شیوه‏های شایع مدیریت بدن، وارد الگوهای مصرف و فرایند صورت‌بندی هویت‌ساز زنان شده است. در پژوهش حاضر، به قصد راه‌بُردن به تجربه و درک زنان از جراحی زیبایی، به روش نظریۀ مبنایی با 27 نمونه زن با تجربۀ جراحی زیبایی مصاحبۀ نیمه ‏ساخت یافته به‏عمل آمد. نتایج پژوهش بیانگر آن است که زنان در مواجهه با دگردیسی هنجارهای زیبایی، بدل‌شدن زیبایی به امری اروتیک، ملال‌آور‌بودن زندگی روزمره، و تکثیر تصورات منفی از جسمانیت خویشتن به جراحی زیبایی روی می‏آورند. در این میان، فردی‌شدن زیبایی و پیشرفت‏های علم جراحی به‌مثابۀ زمینۀ تسهیلگر و الگوپذیری از مدل‏های رسانه‏ای به‌منزلۀ شرایط مداخله‏گر عمل کرده‏اند. بازسازی معنایی تجربه و درک زنان از کنش جراحی زیبایی بر ابزاری‌شدن بدن، اکتسابی‌شدن زیبایی، و رسانه‏ای‌شدن بدن دلالت دارد. بر‌اساس مطالعۀ حاضر، جراحی زیبایی با وجود ارتقای اعتماد به نفس زنان، مخاطرات جسمی، وسواس زیبایی، اختلال در زندگی روزمره، و انزوای اجتماعی را در پی داشته است.