تحلیل آکوستیکی ”آهنگ“ در قصه‌گویی کودکان فارسی‌زبان بر پایۀ الگوی خیزان، افتان و پیوستگی

پژوهش حاضر به تحلیل آکوستیکی آهنگ در قصه‌گویی کودکان فارسی‌زبان 6-5 ساله و میزان همبستگی آن با عامل جنسیت می‌پردازد. به همین منظور توزیع الگوهای زیر و بمی و دیرش آهنگ در پاره‌گفتارهای پرسشی (40 پاره‌گفتار پرسشی) تولیدشده در فرایند قصه‌گویی کودکان، مورد بررسی قرار می‌گیرد. در این جستار بر پایۀ الگوی خیزان، افتان و پیوستگی تیلر (2009) به تحلیل و اندازه‌گیری پارامترهای آکوستیکی ”دامنۀ زیر و بمی“ و میزان ”دیرش“ پرداخته می‌شود. در ادامه با تحلیل آماری و با بهره‌گیری از آزمون تی­مستقل، میزان همبستگی و معناداری رابطۀ بین عامل جنسیت و چگونگی الگوی آهنگ در گفتار کودکان مورد تحلیل قرار می‌گیرد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که عامل جنسیت بر چگونگی الگوی آهنگ در قصه‌گویی چندان تأثیرگذار نبوده و علیرغم وجود برخی تفاوت‌های ظاهری، در هر دو پارامتر آکوستیکی ”دامنۀ زیر و بمی“ و ”دیرش“، تفاوت‌ها معنادار نیست. به عبارت دیگر، هم مقادیر دیرش عناصر افتان و خیزان و هم­دامنۀ زیر و بمی این عناصر در دو جنس دختر و پسر، تفاوت قابل ملاحظه‌ای با یکدیگر ندارد. گرچه میانگین مقادیر دامنۀ زیر و بمی و دیرش در بخش خیزان، در کودکان دختر و در بخش افتان در کودکان پسر بزرگ­تر است، اما این تفاوت به لحاظ آماری معنادار نیست.