تجزیه ژنتیکی مقاومت برنج به بلاست برگ با استفاده از طرح دای‌آلل

به منظور تجزیه ژنتیکی مقاومت برنج به بلاست برگ، تعداد پنج رقم برنج والدی شامل خزر، هاشمی، کادوس، فوجی و رشتی بصورت طرح دای آلل ناقص با یکدیگر تلاقی داده شدند. نتاج و والدین در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در گلخانه کشت گردیدند و صفات تعداد لکه‌های بلاست روی برگ، اندازه لکه‌های اسپورزا و درصد آلودگی سطح برگ در مقابل جدایه‌های IA-66، IA-177، IA-181، IA-79 و IA-38 با استفاده از روش استاندارد بین‌المللی ارزیابی بیماری بلاست برنج (S.E.S.) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که در سطح احتمال 1% و 5% تفاوت معنی‌دار بین ژنوتیپ‌ها وجود دارد. معنی‌دار بودن ترکیب‌پذیری عمومی و خصوصی همچنین نسبت بین ترکیب پذیری عمومی و خصوصی حاکی از تاثیر همزمان اثرات افزایشی و غیر افزایشی با سهم بیشتر اثرات افزایشی ژن‌‌ها می‌باشد. وراثت‌پذیری خصوصی و عمومی برای تمام صفات در حد بالایی بدست آمد. با توجه به نتایج فوق، می‌توان از ارقام خزر، فوجی و کادوس که از ارقام مقاوم بوده و دارای ترکیب‌پذیری عمومی منفی و معنی‌دار می‌باشند، برای افزایش مقاومت به بیماری بلاست در نتاج استفاده نمود.