تجزیه ارتباط برای شاخص‌های تحمل به خشکی در گندم نان با استفاده از نشانگرهای ISSR

به‌منظور شناسایی نشانگرهای مرتبط با شاخص­های تحمل به خشکی در گندم نان (Triticum aestivum)، از نشانگرهای ISSR استفاده شد. 18 نشانگر مورد استفاده، 92 مکان در 20 ژنوتیپ گندم نان تولید کرد. میزان اطلاعات چند شکل (PIC) از 46/0 (UBC-857، UPC-864، UBC-867 و is9) تا 21/0 (is7) متغیر بود. درصد چندشکلی کل 75/95 درصد برآورد گردید و از بین نشانگرهای مورد استفاده نشانگر UBC-867 با 100 درصد چندشکلی، تعداد بالای شاخص­های محتوای چندشکلی، شاخص نشانگر، شاخص نسبت چند شکلی مؤثر و شاخص قدرت تفکیک و با توجه به تکثیر بالای نوارها و تولید بیشترین نوارهای چندشکل به‌عنوان مناسب­ترین نشانگر برای گندم در مطالعات بعدی معرفی شد. برای شناسایی نشانگرهای مرتبط با شاخص­های تحمل به خشکی، تجزیه رگرسیون گام به گام بین داده­های ملکولی به‌عنوان متغیرهای مستقل و شاخص­های تحمل به خشکی به‌عنوان متغیرهای وابسته انجام گرفت. ارتفاع، طول پایه سنبله، طول میانگره آخر و سرعت فعالیت آنزیم پراکسیداز توسط نشانگرهای بیشتری تبیین شدند. نشانگرهای UBC-867، is9، s11، is15 و is5 بیشترین ارتباط را با شاخص­های تحمل به خشکی مورد بررسی نشان دادند. با توجه به این­که همه نشانگرهای ISSR به­کار برده­شده روی صفات مورد مطالعه مؤثر بودند، بنابراین احتمال دارد بتوان از این نشانگرها همراه با اطلاعات مربوط به شاخص­های تحمل به خشکی جهت شناسایی والدین مناسب برای تهیه جمعیت­های در حال تفرق و تولید ارقام هیبرید در اصلاح گندم مقاوم به خشکی استفاده کرد.