تجارب پرستاران در مورد موانع و تسهیل‌کننده‌های تعهد به حرفه پرستاری: یک مطالعه کیفی

مقدمه: حرفه پرستاری و سازمان‌های حرفه‌ای پرستاری در ایران نسبتاً نوپا بوده و تقویت و تعالی آن مستقیماً با میزان تعهد کارکنان نسبت به این حرفه ارتباط دارد. ارایه راهکارهایی که به قرار گرفتن در مسیر حرفه‌ای و ارایه خدمات حرفه‌ای توسط پرستاران بینجامد از اولویت‌های فعالیت پرستاری است. هدف از این مطالعه تبیین موانع و تسهیل‌کننده‌های تعهد به حرفه پرستاری از دیدگاه پرستاران بالینی است. روش: این مطالعه با رویکرد تحلیل محتوای کیفی انجام شد. شرکت‌کنندگان این مطالعه 21 نفر از پرستاران بالینی با سوابق کاری و سمت‌های بالینی متفاوت بودند. ابزار گردآوری داده‌ها مصاحبه‌های نیمه ساختاری بود. مدت گردآوری داده‌ها 14 ماه و تعداد مصاحبه‌ها 28 مصاحبه بود. داده‌های حاصل از مصاحبه‌های غنی مورد تحلیل محتوای کیفی قرار گرفت. یافته‌ها: در این مطالعه سه مضمون اصلی ماهیت حرفه پرستاری، عوامل تسهیل‌کننده تعهد حرفه‌ای و موانع ایجاد تعهد به حرفه حاصل گردید. نتیجه‌گیری: تعهد به حرفه پرستاری به نوع پذیرش آنان از این حرفه بر می‌گردد عواملی که سبب شده تا پذیرش حرفه تنها مبتنی بر اجبار باشد به پذیرش ناخواسته‌ای می‌انجامد که تعهدی را در بر ندارد اما چنانچه فرد پذیرش درونی آگاهانه را احساس کند احساس پایبندی و تعهد خواهد داشت. تعهد حرفه‌ای در پرستاران بالینی در سایه نقش عوامل سازمانی شکل می‌گیرد. سازمان‌ها و به خصوص مدیران از مهم‌ترین عوامل مؤثر بر تعهد حرفه‌ای شناسایی شدند. از این رو مطالعات بیشتر در مورد نحوه شکل‌گیری تعهد حرفه‌ای توصیه می‌گردد.