تبیین رابطه فلسفی انسان و فناوری، چالش‌های فناوری در آموزش کارکنان

ظهور فناوری زندگی بشر را دستخوش تغییرات ژرفی ساخته است. این پدیده در عین رفاهی که برای انسان دارد؛ عامل بحران‌ها و مشکلاتی نیز شده است. روش جدید‌، بهامریسراپا متفاوتازگذشتهبدلشدهوآنچهدر پیش گرفته تغییر ابعادی از جهان ماست‌و این ما را وامی‌دارد تا سوال‌هایی درباره ارتباط آن با انسانواجتماع بپرسیم؛ و این‌که آیا هنوز می‌توان بر این قائل بود که فناوری، پدیده‌ای پسینی است؛وایننگاهوجهان‌بینی ماست که مسیر آن را تعیین می‌کند؟ و یا دارای مفهوم پیشینی بوده که فارغ از اهداف، جهان‌بینی و اراده انسان، ارتباطدیگری میانما و جهانبه‌وجودمی‌آورد؟ به همین منظور در این مقاله در ابتدا به تشریح ذات و ماهیت فناوری و رابطه آن با انسان از نگاه فلاسفه و اندیشمندان این حوزه و واکاوی رابطه انسانوفناوریدر قالب فلسفه فناوری کلاسیکو انتقادات وارده به آن پرداخته است که منجر به ظهور دیدگاه فلسفه فناوری معاصر شده است. در ادامه با پیدایش مباحث اخلاقیات در فناوری ازاینمنظررابطهبین انسان و فناوری را مورد کنکاش قرار خواهیم داد؛ و در نهایت به تشریح رابطه انسان و فناوریونقشفناوریدرتوسعه منابع انسانی و مهارت‌آموزیکارکنان و بیان کشاکش‌های موجود میان آموزش‌هایسنتیوسیستمآموزشیمبتنی بر فناوری و چالش‌های موجود درآموزش کارکنانبرپایهفناوریدرسازمان‌هاخواهیمپرداخت.