تبیین تأثیر عوامل درونی و برونی دانشگاه‌ها بر روحیه اعضای هیئت علمی

عامل نیروی انسانی یکی از عوامل بقاء سازمان‌ها است. از دیدگاه کلی، موفقیت هر سازمان بستگی به تلاش و رضایت شغلی کارکنان آن سازمان دارد. حال با توجه به اهمیت نقش روحیه کارکنان در افزایش اثربخشی سازمان‌ها و توجه به این که تاکنون در حوزه روحیه سازمانی در دانشگاه‌ها دولتی ایران، کار پژوهشی انجام نگردیده است، هدف پژوهش حاضر، بررسی و شناخت عوامل مؤثر بر روحیه اعضای هیئت علمی، به منظور ارائه راهکارهایی برای افزایش و تقویت روحیه آنان می‌باشد. تحقیق حاضر، یک تحقیق توصیفی ـ پیمایشی می‌باشد که طی آن به توصیف داده‌های جمع‌آوری شده و در نتیجه آن به بررسی رابطه بین متغیرهای مستقل با روحیه اعضای هیئت علمی (متغیر وابسته) پرداخته شده است. یافته‌های تحقیق نشان داد که اعضای هیئت علمی از روحیه بالایی برخوردارند و بین عوامل مدیریتی، عوامل ساختاری، عوامل مالی، عوامل محیطی، عوامل تسهیلاتی و عوامل آموزشی/ تحقیقاتی و روحیه اعضای هیئت علمی رابطه معنی‌داری وجود دارد. بر این اساس، سیاست‌گذاران و برنامه‌ریزان در سطح کلان آموزش عالی و دانشگاه‌ها بایستی به عوامل ذکر شده به ارتقای روحیه اعضای هیئت علمی توجه نمایند.