تبارشناسی نظم تهرانِ امروز با محوریت نقش نهاد کمیسیون ماده پنج

 تهران شهری است که به طور مستمر تولید (یا بازتولید) می­شود، در این معنا، تهرانِ معاصر از زمانی آغاز می­شود که منطق جدیدی بر این فرآیند تولید حاکم شده است. در این‌جا به مطالعه تاریخ تهران از منظری تبارشناختی پرداخته شده­است تا با درک منطق­های پیشین تولید شهر، نظم نوین تهران و چرایی و چگونگی ممکن شدن آن صورت­بندی شود. از سال 1368 با تغییر رویکردهای اقتصادی دولت و به تَبَع آن تحول در مدیریت شهری، امکان شکل‌گیری رابطه‌‌ای فراهم شده­است که در آن فضا و شهر به کالا تبدیل شده و به قصد ساخت­و­ساز مورد معامله قرار می­گیرند. شکل­گیری و تداوم این رابطة سرمایه‌دارانه منوط به امکان تعلیق قواعد و مقررات است. این فرم جدید از شهرسازی غیررسمی، به کمک طرح­های شهری و اختیارات نهادهای مدیریتی، خصوصاً کمیسیون ماده پنج میسر می­شود. در این تحقیق با کمک دو نظریة شهری­شدن سرمایه هاروی و شهرسازی غیررسمی روی و الصید، به تحلیل منطق جدید تولید تهران و عوامل و نیروهای دخیل پرداخته ­شده­است.