تاثیر پیش داروی میدازولام وریدی در کاهش تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی کاتاراکت تحت بیهوشی عمومی

سابقه وهدف: تهوع و استفراغ بعد از عمل یکی از عوارض شایع و آزاردهنده بعد از بیهوشی و عمل جراحی میباشد. علل تهوع و استفراغ پیچیده بوده و به فاکتورهای متنوعی شامل روش بیهوشی، خصوصیات دموگرافی و نوع و محل عمل جراحی بستگی دارد. تا بهحال داروهای متعددی برای پیشگیری از تهوع و استفراغ بعد از عمل مورد مطالعه قرار گرفته است که هیچکدام نتوانستهاند بطور کامل این عارضه را کنترل کنند. در این تحقیق ما اثر پیش داروی میدازولام را درکاهش تهوع و استفراغ بعد از عمل بررسی کردهایم. مواد و روشها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی دوسوکور با کد اخلاق 3036 بروی 100 بیمار متعلق به ASA یک یا دو که جهت عمل جراحی کاتاراکت به روش خارچ کپسولی مراجعه کرده بودند انجام گرفت. بیماران بطور تصادفی به دو گروه شاهد و میدازولام تقسیم شدند. پس از ثبت علائم حیاتی و گرفتن رگ باز به گروه میدازولام، بهصورت داخل وریدی (025/0میلی گرم به کیلوگرم) میدازولام و به گروه شاهد هم حجم از سالین نرمال تزریق شد. القای بیهوشی در دو گروه بهصورت یکسان با پنتوتال (3 تا 5 میلیگرم به کیلوگرم) و اتراکوریم (4/0 میلیگرم به کیلوگرم) صورت گرفت و جهت نگهداری راه هوائی از راه هوائی ماسک حنجرهای (Laryngeal mask airway) استفاده شد. در 24 ساعت اول بعد از عمل شدت تهوع (با استفاده از معیار سنجش بصری ده نقطهای VAS)، تعداد دفعات استفراغ و میزان مصرف متوکلوپرامید، شدت درد (بر اساس معیار بصری سنجش درد Visual analogue scale) و همچنین مدت توقف در اتاق بهبودی ثبت گردید و پس از جمع آوری دادهها وارد نرم افزار SPSS ویراست14 شد. واز تست آماری Chi-square جهت مقایسه دادههای کیفی و از تست آماری Independent t-test جهت مقایسه دادههای کمی استفاده گردید. یافته ها: هر دو گروه از نظر اضطراب قبل از عمل، میانگین سنی، شاخص توده بدنی، مدت زمان ناشتایی (NPO time)، علائم حیاتی در طول عمل و شدت درد بعد از عمل یکسان بودند. در گروه هدف تعداد دفعات استفراغ (08/ درمقابل8/0)، شدت تهوع (14/1در مقابل 18/3) و میانگین مصرف متوکتوپرامید (mgا8/0 مقابلmg 2/2) کمتر از گروه کنترل میباشد. ولی مدت زمان توقف بیمار در اتاق بهبودی (8/20 دقیقه در مقابل 2/16 دقیقه) در گروه هدف بیشتر میباشد. نتیجه گیری: استفاده از میدوزولام وریدی به عنوان بیش داروی بیهوشی میتواند سبب کاهش تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی آب مروارید تحت بیهوشی عمومی شود.