تاثیر نانوذرات نقره بر ترکیب لاشه ماهی قرمز (Carassius auratus) تغذیه شده با الیگوساکارید رافینوز و باکتری Pediococcus acidilactici

هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر حفاظتی پیش تیمار باکتری Pediococcus acidilactic و الیگوساکارید رافینوز بر ترکیب لاشه در ماهی قرمز (carassius auratus) در مواجهه با نانو نقره بود. بر این اساس تعداد 250 عدد ماهی قرمز با میانگین وزنی 0/18±26/3 در چهار تیمار و هر تیمار با سه تکرار شامل: غذای بدون مکمل غذایی (تیمار1شاهد)، غذای حاوی پروبیوتیک باکتری با غلظت 107 کلنی بر گرم غذا (تیمار2)، غذای حاوی رافینوز به ­میزان 1 گرم در کیلوگرم غذا (تیمار3) و غذای سین بیوتیک (تیمار 4) تقسیم شد و به ­مدت 6 هفته تغذیه شدند. بعد از پایان دوره تغذیه، به تیمارهای آزمایش میزان 50 درصد غلظت کشنده نانو نقره (0/5 میلی­ گرم بر لیتر) به ­مدت 14 روز اضافه ‌شد و در پایان دوره 14 روزه، نمونه ­برداری از لاشه صورت گرفت. تجزیه و تحلیل داده­ ها در پایان دوره آزمایش نشان داد شاخص ­های رطوبت، خاکستر، پروتئین و چربی لاشه در بین تیمارهای آزمایش اختلاف معنی­ داری با هم  نداشتند (0/05<P). هرچند در برخی از شاخص ­ها ازجمله رطوبت، پروتئین و خاکستر در تیمار سین بیوتیک روند افزایشی را نشان داد ولی این افزایش معنی­ دار نبود (0/05<P). با توجه به نتایج به ­دست آمده از این پژوهش و عدم معنی ­داری شاخص­ های مربوطه در تیمارهای مذکور به ­نظر می­ رسد استفاده از این مکمل­ ها با این غلظت اثرگذاری مناسب را بر شاخص ­های مربوطه ندارد.