تاثیر مکمل پربیوتیک سل‌ماناکس بر بافت آبشش و کبد ماهی قزل آلای رنگین کمان در دوره پرورشی و مواجه تجربی با بیماری یرسینیوزیس

امروزه استفاده از ترکیبات پره‌بیوتیکی در جهان گسترش فراوانی یافته ‌است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات تغذیه‌ای غلظت‌های مختلف محصول تجاری پره‌بیوتیک سل‌ماناکس (حاوی ترکیبات فعال دیواره مخمر ساکارومایسیس سرویزیه به همراه مانان الیگوساکارید) بر بافت‌های آبشش و کبد ماهیان تغذیه‌شده با پره‌بیوتیک مذکور در طول دوره پرورش و در مواجهه تجربی با بیماری یرسینیوزیس بود. ماهیان قزل‌آلای رنگین‌کمان با میانگین وزنی 45/1±08/19 گرم به‌مدت 60 روز با جیره حاوی غلظت‌های مختلف پره‌بیوتیک سل‌ماناکس (0، 1/0، 5/0 و 1 درصد) تغذیه شدند. در روز 60 مطالعه، بیماری یرسینیوزیس توسط تزریق داخل صفاقی سوسپانسیون باکتری، در همه گروه‌های آزمایشی به صورت تجربی ایجاد گردید. نمونه‌های بافت‌شناسی در روزهای صفر، 30 و 60 مطالعه و همچنین پس از آزمون مواجهه تجربی تهیه شد.‌ نتایج نشان‌دهنده تاثیر غلظت‌های مختلف پره‌‌بیوتیک سل‌ماناکس بر بافت‌های کبد و آبشش در روز‌های 30 و 60 مطالعه بود. بهترین تاثیر بافتی در دوره پرورشی مربوط به تیمار‌های تغذیه‌شده با غلظت‌های 1/0 و سپس 5/0 درصد بود و نیز در زمان مواجهه تجربی با بیماری یرسینیوزیس کمترین جراحات بافتی کبد و آبشش‌ها مربوط به تیمار تغذیه‌شده با غلظت 1/0 درصد پره‌بیوتیک سل‌ماناکس بود که از لحاظ آماری دارای تفاوت معنی‌داری با سایر گروه‌ها بود (05/0>p). با توجه به نتایج این بررسی مشخص شد که افزودن پره‌بیوتیک سل‌ماناکس به جیره ماهی قزل‌آلای رنگین-کمان با غلظت 1/0 درصد، سبب بهبود پارامترهای بافتی در طول دوره پرورشی و کاهش ضایعات بافتی در زمان مواجهه با بیماری یرسینیوزیس می‌گردد.