تاثیر مشکلات صوتی بر عواطف، عمل‌کرد شغلی، توانایی‌های ارتباطی و اجتماعی معلمان ابتدایی

سابقه و هدف: معلمان اغلب مدت‌زمان طولانی با بلندی زیاد در محیط‌‌های پرسروصدا و موقعیت‌های پراضطراب صحبت می‌کنند، لذا بیش‌تر در معرض ابتلا به آسیب بافت‌های صوتی قرار دارند. این مشکلات صوتی ممکن است بر کیفیت آموزشی، وضعیت شغلی، اقتصادی، ارتباطی و عاطفی آنان تأثیر نامطلوب داشته باشد. این پژوهش از طریق مقایسه ادراک معلمان دارای و فاقد دیسفونی از مشکل صوتی خود، به بررسی تاثیر آن بر عمل‌کرد شغلی، ارتباطی، اجتماعی و عاطفی آن‌ها می‌پردازد. مواد و روش‌ها: این مطالعه روی 243 نفر از معلمان مدارس عادی مقطع ابتدایی انجام شده است. آزمودنی‌ها بر اساس پاسخ به سوال 4 گزینه‌ای در ارتباط با میزان مشکل صوتی خود (همیشه، اغلب اوقات، گاهی اوقات و به‌ندرت) به دو گروه دارای مشکل صوتی (همیشه و اغلب اوقات) و فاقد مشکل صوتی (گاهی اوقات و به‌ندرت) تقسیم شدند. یافته‌ها: مطالعه نشان داد مشکلات صوتی با تدریس، نگرش شغلی، توانایی ارتباطی، اجتماعی و عواطف معلمان رابطه معنی‌داری دارد (05/0P<)، به‌طوری‌که وقوع مشکلات صوتی در معلمان شانس تجربه اثرات فوق را افزایش می‌دهد. نتیجه‌گیری: معلمان دارای مشکلات صوتی در مقایسه با معلمان فاقد مشکلات صوتی، دارای مشکلات بیش‌تری در عمل‌کرد شغلی، ارتباطی، اجتماعی و عاطفی و در نتیجه کیفیت زندگی بودند که باید در ارزیابی و درمان اختلالات صوتی به آن‌ها توجه شود