تاثیر محلول‏پاشی اسید هیومیک بر عملکرد و برخی خصوصیات مورفولوژی گیاه گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) در شرایط تنش خشکی

به‌منظور بررسی تاثیر اسید هیومیک تحت شرایط تنش خشکی بر برخی خصوصیات موفولوژیکی، عملکرد دانه و عملکرد روغن گلرنگ رقم محلی اصفهان، آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. فاکتور اصلی این آزمایش شامل چهار سطح مختلف تنش خشکی (آبیاری پس از 50، 80، 130 و 180 میلی‏متر تبخیر آب از تشتک تبخیر کلاس A) و فاکتور فرعی شامل محلول‏‏پاشی اسید هیومیک (به میزان صفر، 1، 3 و 6 لیتر در هکتار) بود. صفات مورد ارزیابی در این آزمایش شامل ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی در بوته، قطر ساقه، تعداد برگ در بوته، عملکرد دانه و عملکرد روغن بود. تنش خشکی و محلول‏پاشی اسید هیومیک به صورت معنی‏داری بر صفات ذکر شده اثرگذار بودند. بر اساس نتایج حاصل از مقایسات میانگین، تنش خشکی سبب کاهش معنی‏دار و محلول‏پاشی اسید هیومیک نیز سبب افزایش معنی‏دار صفات ذکر شده گردیدند. بیشترین عملکرد دانه و روغن به ترتیب 1687 و 7/393 کیلوگرم در هکتار در تیمار آبیاری پس از 50 میلی‏متر تبخیر به دست آمد. حداکثر میزان محلول‏پاشی اسید هیومیک 6 لیتر در هکتار بود که سبب افزایش عملکرد دانه (9درصد) و عملکرد روغن (20 درصد) نسبت به تیمار شاهد گردید. بر اساس نتایج حاصل از آزمایش و به دلیل مشاهده اثرات مثبت محلول پاشی اسید هیومیک روی گیاه گلرنگ، توصیه می‏گردد در صورت احتمال بروز تنش‏ خشکی در طول دوره رشد گیاه، به خصوصیات مثبت این ماده آلی جهت افزایش رشد رویشی و زایشی در گیاه گلرنگ توجه بیشتری معطوف گردد.