تاثیر عصاره های چای سیاه و سبز بر تشکیل بیوفیلم استرپتوکوک های ایجاد کنندۀ پلاک دندانی

زمینه و هدف: چای از پرمصرف‌ترین نوشیدنی‌ها در ایران است. اثرات ضد میکربی چای روی میکروارگانیسم‌های متعددی به اثبات رسیده است و یافتن فرآورده های طبیعی مانند مشتقات چای، که فاقد مخاطرات بر سلامت انسان باشند جهت کاهش ارگانیسم های پاتوژن ضروری بنظر می رسد. لذا این پژوهش با هدف بررسی اثر عصاره چای سیاه و سبز ایرانی بر استرپتوکوک‌های دهانی (استرپتوکوکوس موتانس، استرپتوکوکوس میتیس و استرپتوکوکوس سنگوییس) و اثر بازدارندگی آنها از تشکیل بیوفیلم، روی عوامل ایجاد کنندۀ پلاک‌های دندانی و پوسیدگی دندان انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی پس از عصاره گیری نمونه ها با حلال متانول50% و جدا نمودن مجدد در فاز اتیل استـــات، عصاره ها توسط فیلتر 44/0 میکرون استریل شده و در 4 درجۀ سانتیگراد نگهداری شدند. از روش تهیۀ رقت های متوالی در محیط مایع برای محاسبۀ حداقل غلظت بازدارندگی و با تلقیح باکتری‌ها به درون ارلن های حاوی لام‌های شیشه‌ای برای سنجش تشکیل بیوفیلم استفاده شد. تشکیل بیوفیلم با کشت نمونه از روی لام ها و شمارش کلنی‌ها و همچنین مقایسۀ آنها در زیر میکروسکوپ فاز کنتراست با نمونۀ شاهد (محیط های تیمار نشده) مقایسه گردید. میانگین اندازه گیری‌ها در سه بار تکرار بیان و خطاها در هر نمونه با استفاده از آزمون آماری استاندارد (ANOVA) تعیین گردید. یافته ها: میکروسکوپ فاز کنتراست کاهش فوق العاده ای را در چسبیدن میکروارگانیسم های تیمار شده به یکدیگر در مقایسه با نمونۀ شاهد نشان داد. در غلظت 1 میلی گرم در میلی لیتر از عصارۀ چای سیاه بیوفیلم تشکیل نشد و غلظت 5/1 میلی گرم در میلی لیتر از عصارۀ چای سبز نیز بازدارندۀ کامل تشکیل بیوفیلم بود. عصاره های چای سیاه و سبز، به ترتیب در غلظت 5/2 و 3 میلی گرم در میلی لیتر اثر باکتریسایدی روی استرپتوکوکوس موتانس، استرپتوکوکوس میتیس و استرپتوکوکوس سنگوییس داشتند. نتیجه گیری: عصاره های چای به هر دو صورت چای سیاه و سبز خاصیت باکتریسایدی داشتند و اثر ضد میکربی چای سیاه بر روی استرپتوکوک های دهانی و ممانعت از تشکیل بیوفیلم توسط آنها بیشتر از چای سبز است.