تاثیر شبکه های اجتماعی بر اهمال کاری تحصیلی با نقش واسطه ای راهبردهای یادگیری خودتنظیمی در بین دانش آموزان

هدف این پژوهش پیش‌بینی اهمال‌کاری تحصیلی براساس استفاده از شبکه‌های اجتماعی با میانجیگری راهبردهای یادگیری خودتنظیمی در بین دانش‌آموزان دوره متوسطه بود. روش پژوهش بلحاظ هدف از نوع تحقیقات کاربردی و بلحاظ ماهیت موضوع از نوع همبستگی می‌باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان دوره دوم متوسطه شهر هشترود می‌باشد. تعداد نمونه بر اساس جدول مورگان 309 نفر برآورد و به‌صورت تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها نیز از پرسشنامه شبکه‌های اجتماعی صادقی امین(1396)، یادگیری خودتنظیمی پینتریچ و دی گروت(2000) و اهمال‌کاری تحصیلی سواری (1392) استفاده شد. برای تعیین میزان روایی پرسشنامه‌ها از نظرات متخصصان این حوزه و برای تعیین پایایی آنها از ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید (شبکه‌های مجازی، 0.88؛ راهبرد یادگیری خود‌تنظیمی، 0.79؛ اهمال‌کاری تحصیلی، 0.80). نتایج نشان داد پرسشنامه‌ها از پایایی مناسبی برخوردارند. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزارهای spss و lisrelو برای بررسی روابط بین متغیرها از ضریب همبستگی پیرسون و برای بررسی تاثیر متغیرها از روش تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج تحلیل نشان داد که بین استفاده از شبکه‌های اجتماعی با اهمال‌کاری تحصیلی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی دانش‌آموزان رابطه وجود دارد و استفاده از شبکه‌های اجتماعی بر اهمال‌کاری دانش آموزان با میانجی‌گری راهبردهای یادگیری خودتنظیمی تاثیر غیرمستقیم دارد.