تاثیر دوازده هفته تمرین هوازی بر سطوح سرمی اینترلوکین-6، واسپین و سرم آمیلوئیدی A زنان یائسه مبتلا به سندروم متابولیک

زمینه و هدف: افزایش برخی عوامل التهابی مترشحه از بافت چربی می تواند در بروز سندروم متابولیک موثر باشد. پژوهش حاضر به منظور  بررسی تاثیر 12 هفته تمرین هوازی بر سطوح سرمی اینترلوکین-6، واسپین و سرم آمیلوئیدی A زنان یائسه مبتلا به سندروم متابولیک انجام گرفت. روش بررسی: در مطالعه تجربی حاضر، 30 زن یائسه مبتلا به سندروم متابولیک (میانگین سن: 48/9 ± 61 سال، شاخص توده­ بدنی: 23/6±16/32 کیلوگرم بر متر مربع و میزان چربی بدن: 71/2±82/30 درصد) در 2 گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. گروه تجربی، 12 هفته تمرین هوازی (3 جلسه در هفته با شدت 75-65 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی در جلسه اول شروع شد و به 85-75 درصد حداکثراکسیژن مصرفی افزایش یافت) انجام دادند. نمونه گیری خونی و اندازه گیری درصد چربی بدن، 24 ساعت قبل و 48 ساعت متعاقب آخرین جلسه تمرینی انجام گرفت. داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل و زوجی و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شد و (05/0>P) معنادار تلقی گردید. یافته ها : کاهش معنی داری در سطوح سرمی اینترلوکین-6، واسپین و سرم آمیلوئیدی A (مقادیر P به ترتیب 0001/0 ، 01/0، 04/0) و درصد چربی (02/0P=) در گروه تجربی مشاهده شد؛ در حالی که در گروه کنترل تغییر معنی داری مشاهده نشد. بین میانگین چربی بدن با سطوح سرمی اینترلوکین-6، واسپین و سرم آمیلوئیدی A ارتباط مثبت معنی داری مشاهد شد  (05/0>P). نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین های هوازی به واسطه کاهش عوامل التهابی، می تواند در کاهش وضعیت التهابی بیماران مبتلا به سندورم متابولیک موثر باشد. کلمات کلیدی: تمرین هوازی، اینتر لوکین-6 ، واسپین،  سرم آمیلوئیدی A،  زنان یائسه، سندروم متابولیک وصول مقاله :28/2/95 اصلاحیه نهایی:20/6/95 پذیرش:7/7/95