تاثیر اسیدهای آلی بر رهاسازی برخی عناصر از دوکانی سپیولیت و پالیگورسکیت در شرایط شور

اطلاعات کمی در رابطه با تاثیر اسیدهای آلی در شرایط شور بر هوادیدگی و آزادسازی عناصر از کانی‌های سیلیکاته و به‌ویژه کانی-های فیبری وجود دارد. این مطالعه با هدف بررسی آزمایشگاهی اثر دو نوع اسید‌آلی سیتریک و اگزالیک (با غلظت ثابت 10 میلی‌مولار) در شوری‌های مختلف (0، 6، 12 و 24 دسی زیمنس بر متر) بر هوادیدگی و آزادسازی عناصر سیلیسیم، منیزیوم و آلومینیوم از دوکانی پالیگورسکیت و سپیولیت (در اندازه بین53 تا 25 میکرون) در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل و در سه تکرار انجام شد. مقدار رهاسازی عناصر با استفاده از دستگاه جذب اتمی اندازه‌گیری گردید. نتایج نشان داد میزان رهاسازی عناصر به نوع عنصر مورد مطالعه، نوع اسیدهای آلی، مقدار شوری و نوع کانی بستگی دارد. از میان اسیدهای آلی مورد مطالعه، میزان رهاسازی عناصرآلومینیوم و منیزیوم در نمونه‌های تیمار شده با اسید سیتریک بیش از نمونه‌های تیمار شده با اسید اگزالیک می‌باشد. حال آنکه، رهاسازی سیلیسیم در نمونه‌های تیمار شده با اسید اگزالیک بیش از اسید سیتریک است. همچنین نتایج نشان داد که با افزایش شوری رهاسازی عناصر از هردو کانی سپیولیت و پالیگورسکیت افزایش می‌یابد، لیکن در حضور اسیدهای آلی میزان رهاسازی عناصر از هر دو کانی پالیگورسکیت و سپیولیت نسبت به تیمارهای غیر شور کاهش معنی‌داری می‌یابد. به علاوه، نتایج نشان داد که نسبت مجموع آلومینیوم و منیزیوم رهاسازی شده به سیلیسیم رهاسازی شده از کانی سپیولیت بیش از پالیگورسکیت است که بر پایداری بیشتر پالیگورسکیت نسبت به سپیولیت دلالت دارد و تحت شرایط مطالعه بیشتر هوادیده می‌شود.