تاثیر آموزش رفتارهای خودمراقبتی بر هموگلوبین گلیکوزیله بیماران مبتلا به دیابت

زمینه و هدف: کنترل موفقیت‌آمیز قند‌خون در بیماران دیابتی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. از آنجایی‌که مهم‌ترین عامل بروز عوارض و مرگ و میر، خودمراقبتی ضعیف گزارش شده است؛ لذا این بیماران نیازمند دانش خودمراقبتی پیگیر می‌باشند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش رفتارهای خودمراقبتی بر هموگلوبین گلیکوزیله بیماران مبتلا به دیابت انجام شد. مواد و روش‌ها: در مطالعه‌ی کارآزمایی بالینی حاضر، 80 بیمار مبتلا به دیابت تحت پوشش کلینیک دیابت شهر بندرعباس به روش تصادفی انتخاب و بر اساس روش تصادفی طبقه‌بندی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. برنامه‌ی آموزش گروهی طراحی شده در گروه مداخله طی 9 جلسه‌ی 60 دقیقه‌ای به‌مدت 12 هفته اجرا گردید؛ در حالی‌که گروه کنترل، مراقبت‌های معمول کلینیک را دریافت کردند. داده‌ها با استفاده از فرم ویژگی‌های فردی و آزمایش هموگلوبین گلیکوزیله در بدو ورود به مطالعه و 12 هفته بعد، جمع‌آوری شدند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های من ویتنی، کای‌دو، تی‌مستقل و تی‌زوج تحت نرم‌افزار آماری 18 SPSS انجام شد. یافته‌ها: میانگین درصد هموگلوبین گلیکوزیله قبل از مداخله، در گروه‌های مداخله و کنترل به‌‌ترتیب 1/66 ± 8/18 و 2/10 ± 8/41 بود که بعد از مداخله به‌ترتیب به 1/48 ± 7/78 و 2/11 ± 8/82 رسید (0/01 = P). نتیجه‌گیری: اجرای برنامه‌ی آموزش رفتارهای خودمراقبتی بر کاهش هموگلوبین گلیکوزیله بیماران دیابتی موثر بوده و می‌تواند توسط پرستاران و سایر کارکنان بهداشتی به‌عنوان یک روش آموزشی مناسب جهت کنترل دیابت بیماران مورد استفاده قرار گیرد.