تأثیر 1- متیل سیکلو پروپن و نانو ذرات پرمنگنات پتاسیم بر خصوصیات کیفی و ماندگاری دو رقم سیب

مقدمه: سیب از مهمترین محصولات باغبانی است که نگهداری و مسائل پس از برداشت آن به طور روز افزون مورد توجه محققان و صاحبان صنعت قرارگرفته است.  در این تحقیق، اثر تیمار 1- متیل سیکلو پروپن (1-methyl cyclopropen)و نانو جاذب اتیلن)پرمنگنات پتاسیم( به عنوان ترکیبی جدید، مؤثر و ارزان بر خصوصیات کیفی، ماندگاری و ضایعات انبارمانی سیب بررسی شد. مواد و روش‌ها: رقم تجارتی ولثی(Wealthy) و رقم بومی دیر رس مشهد موجود در کلکسیون ملی ارقام تجارتی سیب ایستگاه تحقیقات باغبانی کمالشهر کرج انتخاب و با در نظر گرفتن شاخص نشاسته (5/2-2) برداشت شد.  تیمار 1- متیل سیکلو پروپن با غلظت ppm 1 در فضای غیر قابل نفوذ، به مدت 8 ساعت در دمای محیط و یک روز پس از برداشت انجام گرفت.  تیمار نانوجاذب­های اتیلن با قرار دادن ساشه­های 5 گرمی در کارتن­ها انجام گرفت.  میوه­های تیمار شده به همراه شاهد در انبار با دمای 5/0 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 90 درصد قرار گرفتند و در طول زمان نگهداری، هر ماه یک بار آزمایشات: کاهش وزن، سفتی بافت سیب، اسید آسکوربیک(AA)، کل مواد جامد محلول(TSS)، اسیدیته قابل تیترTA)) و pHدر 3 تکرار انجام شد. در پایان دوره 5 ماهه انبارمانی آزمون حسی سیب تیمار شده در مقایسه با شاهد انجام شد. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی بود. داده ها توسط نرم افزار SAS تحت آنالیز واریانس قرار گرفتند.  یافته‌ها: کاهش وزن و سفتی بافت هر دو رقم در هر دو تیمار نسبت به شاهد افت کمتری نشان داد. استفاده از متیل سیکلو پروپن اثر معنی­داری (p0.05) نداشت. میزان pH در رقم دیررس مشهد نسبت به رقم ولثی بیشتر بود. بیشترین میزان TSS مربوط به رقم دیررس مشهد با استفاده از نانو جاذب اتیلن و استفاده توأم متیل سیکلوپروپن و نانو جاذب بود. نتیجه­گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که در هر دو رقم (ولثی، دیررس مشهد) اثر تیمار متیل سیکلوپروپن و نانو جاذب اتیلن بر اکثر صفات معنی­دار (p