تأثیر یک دوره تمرینات ترکیبی مقاومتی جامع در آب بر تعادل و خطر افتادن زنان سالمند بالای 60 سال شهرستان تهران

مقدمه: با ورود به دوره سالمندی، تغییراتی در عملکرد سیستم‌های اسکلتی – عضلانی، دهلیزی، حسی – پیکری و بینایی رخ می‌دهد که سیستم‌های فیزیولوژیک در گیر در تعادل هستند. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر یک دوره تمرین مقاومتی در آب بر تعادل و خطر افتادن زنان سالمند سالم 75 -60 سال شهر تهران بود. روش کار: مطالعه حاضر با توجه به اعمال مداخله از نوع نیمه تجربی می‌باشد. جامعه پژوهش را کلیه سالمندان زن 60-75 سال شهر تهران بود. نمونه‌های تحقیق را 24 زن سالمند تشکیل می‌دادد که به طور تصادفی به دو گروه مداخله و شاهد تقسیم شدند. گروه مداخله در یک برنامه ورزشی 8 هفته‌ای تمرینات در آب (هفته‌ای سه جلسه) شرکت کردند و گروه شاهد نیز به برنامه‌های عادی روزانه خود ادامه دادند. برای محاسبه تعادل و خطر افتادن به ترتیب از آزمون شارپند رومبرگ و آزمون مقیاس تعادلی برگ استفاده شد. از تی تست مستقل و وابسته برای ارزیابی داده‌های قبل و بعد از دوره تمرینی به وسیله نسخه 19 نرم افزار SPSS، استفاده شد. یافته‌ها: از طرفی نتایج، اختلاف معناداری را در میانگین کلی تعادل ایستا و پویا بعد از دوره تمرینی در گروه مداخله نسبت به گروه شاهد، نشان داد (05/0 ≥ P). به طوری که میزان تعادل بعد اعمال برنامه تمرینی بهبود پیدا کرد و خطر زمین افتادن کاهش یافته بود. نتیجه گیری: بکارگیری برنامه ورزشی ترکیبی مقاومتی جامع در آب، به علت ماهیت کم خطر بودن با فراهم نمودن شرایطی برای به چالش کشیدن سیستم عصبی عضلانی، می‌تواند شیوه موثری در بهبود تعادل و متعاقب آن کاهش خطر افتادن دز زنان سالمند 75- 60 سال باشد.