تأثیر یادگیری سیار بر اساس الگوی طراحی آموزشی گانیه بر مهارت‌های خودتنظیمی و یادگیری دانشجویان

مقدمه: با تحول علم و فناوری و پیدایش نظریه‌های جدید در یادگیری، رویکردهای جدیدی نسبت به علم و روش‌های آموختن علوم مطرح شده است و به موازات آن شیوه‌های جدید و فعال در یادگیری مورد توجه بسیار قرار گرفته است. چرا که به‌کارگیری شیوه‌های جدید و فعال، سبب می‌شود فراگیران چگونه یادگرفتن را بیاموزند، مطالب را به‌طور معنی‌دار به خاطر بسپارند و به کنترل و نظارت بر یادگیری خود بپردازند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر یادگیری سیار بر اساس الگوی طراحی آموزشی گانیه بر مهارت‌های خودتنظیمی و یادگیری دانشجویان انجام گرفت. روش: روش پژوهش حاضر شبه تجربی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان رشته علوم تربیتی- گرایش تکنولوژی آموزشی دانشگاه اراک و نمونه به صورت در دسترس دانشجویانی بودند که واحد درسی مقدمات کامپیوتر را اخذ نموده‌اند. حجم نمونه مورد مطالعه 34 نفر بود که پس از بررسی میزان تبحر و آشنایی آن‌ها با فناوری‌های رایانه‌ای و آموزش مهارت‌های اولیه، همه افراد همتاسازی شده و به خط پایه رسیدند سپس به‌طور تصادفی در دو گروه 17 نفری قرار گرفتند. محتوای آموزشی بر اساس الگوی طراحی آموزشی گانیه طراحی و تدوین شد و با استفاده از اپلیکیشن شیرایت و تلگرام طی دوازده جلسه در اختیار دانشجویان گروه آموزش سیار قرار گرفت. در این مطالعه جهت گردآوری داده‌ها از پرسشنامه راهبردهای خودتنظیمی پینتریچ و دی گروت که دارای خرده مقیاس‌هایی تحت عناوین 1- راهبردهای شناختی (تکرار و مرور، بسط و گسترش، سازمان‌دهی و درک مطلب) و 2- راهبردهای فراشناختی و خود نظم دهی (برنامه‌ریزی، نظارت و کنترل و نظم دهی) است و آزمون یادگیری که به‌صورت محقق ساخته بود استفاده شد. به‌منظور تحلیل استنباطی داده‌ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته‏ها: نتایج پژوهش نشان داد یادگیری سیار بر اساس الگوی طراحی آموزشی گانیه منجر به افزایش مهارت‌های خودتنظیمی و یادگیری دانشجویان شده است.