تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی بر سطوح سرمی پروتئین BDNFدر بیماران مبتلا به HIV

  ایدز یا سندروم نقص ایمنی اکتسابی، نوعی بیماری است که در دستگاه ایمنی و توسط ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) ایجاد می‌شود. درصد زیادی از بیماران مبتلا به HIV دارای اختلالات شناختی – حرکتی مانند زوال عقل و نقص حرکتی‌اند. یکی از علل مشکلات شناختی این بیماران، کاهش فاکتور نوروتروفیک مشتق‌شده از مغز (BDNF) است. از سوی دیگر، نشان داده شده است تمرینات مقاومتی، مداخلة مناسبی برای افزایش BDNF است. بر همین اساس، هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر 8 هفته تمرینات مقاومتی بر سطوح سرمی BDNF در بیماران مبتلا به HIV بود. 18بیمار مبتلا به HIV به‌طور تصادفی به دو گروه کنترل و تمرین مقاومتی تقسیم شدند. تمرینات گروه مقاومتی سه روز در هفته با کش‌های مقاومتی انجام گرفت. چهار هفتة اول فقط تمرین با کشش و مقاومتی حدود 65 درصد حداکثر یک تکرار بیشینه بود و چهار هفتة دوم تمرین شامل تمرین با کش و مقاومتی برابر 75 درصد یک تکرار بیشینه بود که تمرینات با وزن بدن در چهار هفتة دوم به برنامة تمرین اضافه شد. 24 ساعت قبل و 48 ساعت پس از شروع پروتکل ورزشی از سیاهرگ وریدی بیماران نمونة خونی گرفته شد. در این مطالعه از روش الایزا برای ارزیابی سطوح سرمی BDNF استفاده شد. برای تعیین تغییرات متغیر از روش آماری تی زوجی استفاده شد و سطح معنا‌داری 05/0 P≤ در نظر گرفته شد. در تحقیق حاضر میزان سطوح سرمی BDNF در گروه تمرین مقاومتی پس از اجرای دورة تمرینی به‌طور معنا‌داری، حدود 69 درصد، کاهش یافت (01/0P=). با توجه به نتایج پژوهش حاضر به‌نظر می‌رسد تمرین مقاومتی مداخلة مناسبی برای افزایش BDNF و بهبود اختلالات شناختی بیماران مبتلا به HIV نیست.