تأثیر هرس کف‌بر بر ویژگی‌های کمی و کیفی تاغکاری‌های سبزوار

تعیین عامل‌های مؤثر بر زنده‌مانی، رشد و شادابی درختچه‌های تاغ (Haloxylon ammodendron (C. A. Mey.) Bge.)ازجمله نیازهای تحقیقاتی در عرصه‌های تاغکاری‌شده مناطق بیابانی است. در پژوهش پیش‌رو، تاغکاری‌های منطقه حارث‌آباد سبزوار در دو عرصه کف‌برشده و دست‌نخورده برای بررسی تأثیر هرس کف‌بر بر وضعیت اکولوژیک تاغکاری‌ها انتخاب شدند. در هر عرصه شش قطعه‌نمونه 20 × 20 متری به‌صورت منظم- تصادفی با نقطه شروع تصادفی و با فواصل 200 متر از یکدیگر پیاده شدند. در داخل قطعه‌نمونه‌ها، متغیرهای ارتفاع، قطر تاج، تعداد شاخه فرعی جداشده از یقه و میزان شادابی درختچه‌های تاغ آماربرداری شدند. همچنین تعداد، ارتفاع و قطر تاج‌ گونه‌های همراه نیز یادداشت شدند. تجزیه ‌و ‌تحلیل آماری نشان داد که رویش ارتفاعی و قطری و تعداد شاخه فرعی جداشده از یقه در عرصه کف‌برشده به‌طور معنی‌داری بیشتر از عرصه دست‌نخورده بود. تعداد در هکتار و تعداد گونه‌های زادآوری‌شده همراه، با وجود زیاد بودن در عرصه کف‌برشده، ازنظر آماری تفاوت معنی‌داری بین دو عرصه نداشتند. همچنین براساس نظرخواهی پرسشنامه‌ای که از ساکنین منطقه برای ارزیابی اثرات محیط زیستی تاغکاری‌ها انجام شد، مشخص شد که این تاغکاری‌ها از جهت‌های مختلف، اثرات مثبتی برای ساکنین منطقه حارث‌آباد داشته‌اند‌.