تأثیر نوآوری بر رشد اقتصادی (مطالعه موردی کشورهای منتخب اسلامی)

در این مقاله ارتباط بین نوآوری و رشد اقتصادی20 کشور عضو سازمان کنفرانس اسلامی[1] در دوره 2009-1995 با استفاده از روش داده های تابلویی بررسی شده است. مبانی نظری این مدل بر اساس مطالعات رومر (1990) بنا نهاده شده است. برای بررسی اثر نوآوری بر رشد اقتصادی از شاخص پتنت استفاده شده است. همچنین در این مقاله رابطه علَی رشد اقتصادی و درجه باز بودن اقتصاد و سرمایه گذاری مستقیم خارجی و درآمد سرانه شاغلین و میزان توسعه انسانی و نیروی کار به صورت مجزا بررسی شده است. نتایج حاصل از بررسی حاکی از این است که نوآوری اثر مثبت بر رشد اقتصادی دارد. همچنین رابطه علَی بین نیروی کار و رشد اقتصادی وجود ندارد و درجه باز بودن اقتصاد و سرمایه گذاری مستقیم خارجی و درآمد سرانه شاغلین بر رشد اقتصادی اثر مثبت دارند و توسعه انسانی اثر منفی بر رشد اقتصادی دارد. 1-این کشورها عبارتند از: الجزایر، عربستان، عراق، ایران، کویت، تونس، مالزی، سوریه، پاکستان، سودان، قطر، بحرین، اندونزی، مصر، بنگلادش، ترکیه، لبنان، لیبی، امارات، آذربایجان.