تأثیر میکوریزهای آربوسکولارGlomus intraradices ‎‏ و ‏Glomus mosseae‏ بر پوسیدگی ‏فیتوفتورایی ریشه پسته در شرایط تنش شوری

تأثیر دو گونه Glomus intraradices و G. mosseae (Gm+Gi) از قارچ‌های میکوریز آربوسکولار (AMF) بر پوسیدگی ریشه نهال‌های پسته ناشی از Phytophthora drechsleri (Pd) در دو سطح شوری 1400 و 3200 میلی­گرم NaCl در گرم خاک بررسی شد. نهال‌های دوماهه پسته بادامی زرند با 200 پروپاگول در گرم از Gm+Gi مایه‌زنی شد و پس از 50 روز، غلظت‌های مختلف کلرید سدیم  طی 15 روز به گلدان‌ها اضافه گردید. پس از دو هفته، مایه‌زنی نهال‌ها با استفاده از مایه P. drechsleriانجام گردید. نتایج نشان داد که مایه‌زنی AMF موجب افزایش معنی‌دار وزن خشک اندام هوایی و ریشه، سطح برگ، ارتفاع نهال، غلظت کلروفیل و قندهای محلول در شرایط شور و غیر شور گردید اما غلظت پرولین و یون‌های Na و Cl در اندام هوایی و ریشه نهال‌های میکوریزی کاهش نشان داد. مایه‌زنی Pd نتوانست تأثیر معنی‌داری بر درصد کلنیزاسیون AMF در ریشه بگذارد اما در ریشه‌های کلنیزه‌شده با AMF درصد کلنیزاسیون بیمارگر در کلیه سطوح شوری به‌طور معنی‌داری کاهش یافت. در تیمار برهمکنش AMF و Pd، وزن خشک اندام هوایی و ریشه، سطح برگ و ارتفاع نهال‌ها، غلظت کلروفیل، قندهای محلول به‌طور معنی‌داری در مقایسه با تیمار مایه‌زنی با Pd در کلیه سطوح کلرید سدیم افزایش نشان داد اما غلظت یون‌های Na و Cl اندام هوایی و ریشه به‌طور معنی‌داری کمتر بود. بنابراین کلنیزاسیون AMF می­تواند از اثرات مخرب شوری و پوسیدگی فیتوفتورایی ریشه پسته بکاهد.