تأثیر مداخله آموزشی بر نگرش و رفتار مراقبتی مراقبین خانوادگی کودکان کم‌توان ذهنی

مقدمه: داشتن کودک کم‌توان ذهنی مشکلات جسمی، روحی، روانی و اجتماعی زیادی را بر واحد خانواده تحمیل کرده و آنان را دچار آسیب‌پذیری می‌نماید. انجام مداخلات مناسب برای بهبود نگرش و رفتار مراقبتی مطلوب می‌تواند تا حد زیادی حامی این خانواده‌ها بوده و کیفیت زندگی بهتری را به آنان هدیه نماید. مطالعه حاضر به منظور تعیین اثر مداخله آموزشی بر نگرش و رفتار مراقبتی مراقبین خانوادگی کودکان کم‌توان ذهنی انجام گردیده است. روش: این مطالعه از نوع مداخله‌ای تصادفی کنترل‌دار می‌باشد که در سال 1392 در مرکز توانبخشی نرگس میانه انجام گرفت. در این تحقیق 64 مراقب دارای کودک کم‌توان ذهنی 18-6 ساله به طور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. برای گروه مداخله 6 جلسه کلاس آموزشی برگزار گردید ولی برای گروه شاهد هیچ مداخله‌ای انجام نشد. در هر دو گروه در ابتدا و انتهای مطالعه، داده‌ها براساس پرسشنامه‌های محقق‌ساخته نگرش و رفتار جمع‌آوری گردید. داده‌ها از طریق نرم‌افزار SPSS v.21 و با استفاده از آزمون‌های آماری تی‌زوج، تی‌مستقل و کای‌اسکوئر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: بین میانگین نمره نگرش و رفتار مراقبین در هر دو گروه، قبل از مداخله اختلاف آماری معناداری به دست نیامد. نتایج نشان داد 5/1 ماه بعد از اجرای مداخله، افزایش میزان نمره نگرش و رفتار مراقبین در گروه مداخله قبل (63/5±64/48، 51/6±29/62) و بعد از مداخله (77/2±46/58، 76/3±57/72) معنادار بود (05/0p