تأثیر محلول‌پاشی سولفات آهن و روی بر ویژگی‌های کمی و عملکرد اسانس گیاه گشنیز (Coriandrum sativum L.)

به‌منظور بررسی تأثیرمحلول‌پاشی سولفات آهن و روی بر عملکرد کمی و کیفی گشنیز آزمایشی به‌صورت طرح بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1394 در مزرعۀ تحقیقاتی دانشگاه پیام نور مرند اجرا شد. تیمارها شامل شاهد، محلول‌پاشی آهن (در مرحلۀ ساقه‌دهی، گلدهی و مرحله‌های ساقه‌دهی + گلدهی)، محلول‌پاشی روی (در مرحلۀ ساقه‌دهی، گلدهی و مرحله‌های ساقه‌دهی + گلدهی)، محلول‌پاشی آهن و روی (در مرحلۀ ساقه‌دهی، گلدهی و مرحله‌های ساقه‌دهی + گلدهی) بودند. نتایج نشان داد، محلول‌پاشی بر همۀ صفات مورد بررسی به‌جز شمار شاخه‌های فرعی تأثیر معنی‌دار داشت. کاربرد آهن و روی ویژگی‌های گیاه را در مقایسه با تیمار شاهد بهبود داد. بالاترین ارتفاع، شمار شاخۀ فرعی، وزن خشک کل، وزن هزاردانه، عملکرد دانه و عملکرد اسانس از محلول‌پاشی ترکیبی آهن و روی در هر دو مرحلۀ ساقه‌دهی و گلدهی به دست آمد. محلول‌پاشی آهن و روی در مرحله‌های ساقه‌دهی و گلدهی در مقایسه با تیمار شاهد عملکرد دانه را بیش از دو برابر افزایش داد. بیشترین و کمترین عملکرد اسانس (31/3 و 11/1 کیلوگرم در هکتار) به ترتیب از کاربرد تیمار‌های محلول‌پاشی آهن و روی در مرحله‌های ساقه‌دهی و گلدهی و تیمار شاهد به دست آمد. در کل نتایج نشان داد، محلول‌پاشی ترکیبی آهن و روی در مرحله‌های ساقه‌دهی و گلدهی‌ می‌تواند عملکرد کمی و کیفی گیاه گشنیز را بهبود داده و به‌عنوان یک راهکار مدیریتی مناسب استفاده شود.