تأثیر محلول‌پاشی اوره و اسید بوریک بر ویژگی‌های رشدی و عملکرد گردوی "پوست کاغذی" (.Juglans regia L)

تغذیه درختان گردو از طریق محلول­پاشی عناصر غذایی یکی از روش­های مهم در بهبود کمیت و کیفیت این محصول محسوب می­شود. به­همین منظور تأثیر محلول‌پاشی اوره و اسیدبوریک بر ویژگی­های رویشی و عملکرد گردوی "پوست کاغذی" ((Juglans regia L. در مرحله تورم جوانه­های گل و در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با 7 تیمار و 4 تکرار بررسی گردید. تیمارها شامل شاهد و اوره در غلظت­های نیم و یک درصد، اسیدبوریک در غلظت­های 2000 و 4000 پی­پی­ام و همچنین کاربرد توأم آن­ها بودند. نتایج نشان داد که کاربرد اوره و اسیدبوریک سبب بهبود رشد رویشی و افزایش درصد تشکیل میوه و عملکرد گردید، به­طوریکه در مقایسه با تیمار شاهد، عملکرد تا 174 گرم میوه گردو خشک در شاخه افزایش یافت. کاربرد اوره و اسیدبوریک سبب افزایش رنگیزه­های فتوسنتزی، میزان قندهای احیاء و میزان پروتئین کل گردید. کاربرد توأم اوره یک درصد و اسیدبوریک 4000 پی­پی­ام سبب افزایش غلظت عناصر نیتروژن تا 9/1 درصد و غلظت بُر تا 6/65 پی­پی­ام در مقایسه با شاهد (1/1 درصد نیتروژن و 2/26 پی­پی­ام بٌر) شد. از طرفی مشخص گردید که کاربرد توأم اوره یک درصد و اسیدبوریک 4000 پی­پی­ام بیشترین تأثیر را در بهبود خصوصیات کمی و کیفی گردو داشت. با توجه به نتایج به دست آمده، پیشنهاد می­گردد که از محلول­پاشی ترکیبی اوره و اسیدبوریک می­توان در بهبود عملکرد و ویژگی­های رشدی درختان گردو "پوست کاغذی" استفاده نمود.