تأثیر لتروزل بر کیفیت و باروری اسپرم‌ منجمد- ذوب‌شده در خروس‌های مادر گوشتی

در این پژوهش تأثیر تجویز خوراکی لتروزل بر غلظت تستوسترون پلاسما و کیفیت و باروری اسپرم خروس­های مادر گوشتی پس از انجماد-یخ­گشایی بررسی شد. بیست قطعه خروس سویۀ راس 308 با سن 50 هفته به‌صورت تصادفی به چهار گروه پنج­تایی در پن­های انفرادی تقسیم و سطوح 0 (کنترل)، 5/0(L0.5)، 1 (L1)، 5/1 (L1.5) میلی­گرم لتروزل به ازای هر پرنده در روز دریافت کردند. اسپرم­گیری و گرد­آوری نمونۀ خون برای اندازه­گیری تستوسترون به‌صورت هفتگی و به ترتیب به مدت هفت و شش هفته انجام گرفت. در نمونه­های مربوط به چهار هفته اول، فراسنجه­های جنبایی کل و پیش­رونده، زنده­مانی و فعالیت غشای پلاسمایی پیش از انجماد و فراسنجه­های یادشده و درصد اسپرم­های نابهنجار پس از انجماد-یخ­گشایی بررسی شد و نمونه­های سه هفتۀ بعدی پس از انجماد-یخ­گشایی برای ارزیابی نفوذ اسپرم و نرخ باروری استفاده شد. بنا بر نتایج، جنبایی کل و پیش­رونده و زندمانی پیش و پس از انجماد-یخ­گشایی در گروه­های تغذیه‌شده با لتروزل نسبت به گروه شاهد به‌طور معنی­داری بالاتر بود. همچنین فعالیت غشای پلاسمایی پیش و پس از انجماد-یخ­گشایی و میزان نفوذ و باروری در گروه­های L0.5 و L1  نسبت به گروه شاهد به‌طور معنی­داری بهبود یافت اما تستوسترون در گروه L1.5 نسبت به گروه شاهد افزایش معنی­داری داشت. با وجود مشاهدۀ تأثیر منفی در سطح 5/1 میلی‌گرم لتروزل، به نظر می­رسد سطوح 5/0میلی­گرم لتروزل برای هر پرنده در روز برای بهبود قابلیت انجماد اسپرم خروس قابل استفاده بوده، اما برای تأیید نتایج این پژوهش، نیاز به بررسی‌های بیشتری است.