تأثیر شیوه‌های کشت بر ویژگی‌های زراعی و عملکرد روغن ارقام گلرنگ بهاره

با توجه به محدودیت منابع آبی در مناطق گرم و خشک و همچنین شدت میزان تبخیر از سطح خاک، لذا انتخاب بهترین شیوه کشت در جهت کاهش اثرات سوء عوامل نامساعد محیطی از اهمیت خاصی برخوردار است. به منظور بررسی تأثیر شیوه‌های کشت بر ویژگی‌های زراعی و عملکرد روغن ارقام گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) بهاره این آزمایش در منطقه کاشان و در سال 1392 به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل چهار شیوه کشت غرقابی، کشت در کف شیار، کشت در محل داغ آب پشته‌ها و کشت روی پشته و سه رقم گلرنگ، گلدشت، بومی اصفهان و رقم صفه بود. صفاتی مانند ارتفاع بوته، قطر ساقه تعداد ساقه، تعداد غوزه پوک در هر بوته، تعداد غوزه در متر مربع، تعداد دانه در متر مربع، وزن دانه‌های غوزه‌ها، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت بوته و عملکرد روغن مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد اثر برهمکنش شیوه‌های کشت و ارقام بر صفات ارتفاع بوته، تعداد غوزه در متر مربع، تعداد دانه در متر مربع، وزن دانه‌های غوزه‌ها، عملکرد بیولوژیکی، شاخص برداشت بوته و عملکرد روغن معنی‌دار شد. همچنین بالاترین عملکرد روغن (7/389 کیلوگرم در هکتار) در شیوه کشت بذور در محل داغ آب و رقم گلدشت و کمترین آن (3/254 کیلوگرم در هکتار) در شیوه کشت پشته و رقم بومی اصفهان تولید شد. بنابراین در مناطق با آب و هوای گرم و خشک مانند کاشان، شیوه کشت روی خط داغ آب می‌تواند باعث کاهش تجمع املاح ناشی از تبخیر سطحی شود.