تأثیر سطوح مختلف رطوبت خاک بر خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی سه رقم انگور (Vitis vinifera L.)

در این تحقیق تحمل به خشکی سه رقم انگور غیرپیوندی (رشه، قزل‌ازوم و بیدانه قرمز) براساس آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های تصادفی در سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. تیمارهای تنش به صورت سطوح مختلف رطوبتی خاک (40 ، 60 ، 80 و 100 ظرفیت مزرعه) به مدت 3 ماه اعمال گردید. نتایج نشان داد که، اثر رقم، سطوح رطوبتی خاک و اثر متقابل رقم × سطوح رطوبتی خاک بر صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی در سطح 1 درصد معنی‌دار بود. اما دمای برگ بین ارقام معنی‌دار نبود. با کاهش رطوبت خاک، طول ساقه، تعداد برگ در هر بوته، سطح برگ، وزن تازه برگ، وزن خشک ساقه و ریشه، محتوای نسبی آب و میزان کلروفیل به طور معنی‌دار کاهش یافت. اما دمای برگ، میزان پرولین و قندهای محلول افزایش یافت. تمامی صفات مورد اندازه‌گیری به غیر از دمای برگ و قندهای محلول در رقم رشه بیشتر بود. اما میزان قندهای محلول در رقم قزل‌ازوم نسبت به دیگر ارقام بیشتر بود. بیشترین شاخص کلروفیل برگ‌ها در 100، 80 و 60 درصد ظرفیت مزرعه در رقم رشه بود و کمترین میزان کلروفیل در 40 درصد ظرفیت مزرعه ارقام انگور قزل‌ازوم و بیدانه قرمز مشاهده گردید. در 40 درصد ظرفیت مزرعه، دمای برگ رقم بیدانه قرمز، میزان پرولین رقم رشه و قندهای محلول قزل‌ازوم در مقایسه با ارقام دیگر بیشتر بود. براساس نتایج به دست آمده، رشه و بیدانه قرمز به ترتیب، ارقام متحمل و حساس به تنش خشکی بود.