تأثیر روش‎های مختلف انحراف فکر بر روی درد ناشی از رگ گیری: مطالعه موردی در کودکان 6-3 ساله

 مقدمه: کودکان در پاسخ به درد تحریک پذیر، بی‎قرار و هیجان زده می‎شوند. اغلب کودکان درد ناشی از تزریق را پیش بینی می‎کنند و با رفتار‎های غیر سازگارانه توام با اضطراب قبل از تزریق، مانع انجام آن می‎شوند بنابراین هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان تأثیر روش‎های مختلف انحراف فکر بر روی درد ناشی از رگ گیری در کودکان6-3 ساله  است. روش کار: این مطالعه شبه تجربی بر روی 110 نفر از کودکان بستری شده در بخش کودکان بیمارستان پیمانیه شهرستان جهرم به روش نمونه گیری در دسترس و تصادفی انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات در مطالعه حاضر شامل سه پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، مقیاس بررسی رفتاری درد کودکان و  مقیاس عددی سنجش درد بود. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار  SPSS نسخه 21 و آزمون‎های آماری توصیفی و استنباطی صورت گرفت. نتایج: مقایسه گروهای پژوهش از لحاظ مقیاس بررسی رفتاری درد با استفاده از آزمون من ویتنی نشان داد که بین تمام گروه‎های توپ موزیکال، باد کردن بادکنک، در آغوش مادر، توپ موزیکال+آغوش مادر و کنترل تفاوت معنی دار وجود داشت (05/0 >p). گروه "کنترل" بیشترین و گروه "توپ موزیکال + آغوش مادر" کمترین میانگین رفتاری درد و سنجش درد را داشتند.  نتیجه گیری: اجرای برنامه‎ی انحراف فکر باعث کاهش درد ناشی از رگ گیری در کودکان شده است. بنابراین می‎توان با انواع روش‎های انحراف فکر، اثرات تجزیه مخرب رویه‎های دردناک و استرس‎آور را در کودکانی که درد زیادی در هنگام رویه‎های دردناکِ زمان تشخیص، درمان و کنترل بیماری خود تجربه می‎کنند را کاهش داد.