تأثیر روش‎های مختلف آبیاری و نیتروژن بر عملکرد کمی و کیفی چغندرقند

این تحقیق به منظور بررسی اثر روش‎های مختلف آبیاری و مقادیر مختلف کود نیتروژن بر برخی صفات کمی و کیفی چغندرقند، به‎صورت کرت‌های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک‎های کامل تصادفی با 12 تیمار و سه تکرار در سال‎های84 و85 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اکباتان (همدان) به اجرا در‌آمد. جهت کشت از رقم منوژرم رسول استفاده شد. روش‎های آبیاری شامل نشتی (هیدروفلوم)، بارانی (کلاسیک) و قطره‌ای (تیپ) درکرت‌های اصلی و مقادیرکود نیتروژن در چهار سطح صفر،120، 180 و240 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار درکرت‌های فرعی قرار گرفت. نتایج به‎دست آمده، اثر متقابل معنی‎دار تیمارهای آبیاری و کود نیتروژن، بر تمام صفات اندازه‎گیری شده را به جز عیارقند، قند قابل استحصال و ملاس نشان داد. حداکثر عملکرد ریشه در روش آبیاری بارانی با مصرف 240 کیلوگرم نیتروژن، و 61/101 تن در هکتار به‎دست آمد. درحالی که حداکثر عملکردریشه در آبیاری نشتی با سطوح 180 و240 کیلوگرم و در روش قطره‎ای در سطح 180 کیلوگرم نیتروژن حاصل شد. در این تحقیق میزان کود نیتروژن مناسب در روش‎های آبیاری بارانی، نشتی و قطره‎ای به ترتیب 240 ، 180 و 180 کیلوگرم در هکتار تعیین شد. حجم آب مصرفی در روش قطره‎ای در حدود 50 درصد کمتر از روش نشتی بوده و عملکرد آن با عملکرد روش نشتی در یک گروه آماری قرار داشت، لذا توصیه می‎گردد جهت کاهش مصرف اب بدون کاهش عملکرد از این روش (آبیاری قطره‎ای) استفاده گردد.