تأثیر دوز کاهش‌یافته علف‌کش سولفوسولفورون همراه با مت سولفورون-متیل و تراکم گیاه زراعی بر کنترل علف‏ هرز پنیرک (Malva sylvestris) در زراعت گندم دوروم (Triticum durum L.)

در این تحقیق اثرات تراکم بوته و دز کاهش‌یافته سولفوسولفورون + مت سولفورون-متیل بر میزان آلودگی علف هرز و عملکرد گندم، آزمایشی به‌صورت کرت‏های خردشده بر پایه بلوک‏های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر در سال زراعی 93-1392 مورد ارزیابی قرار گرفت. کرت اصلی شامل دوزهای مختلف علف‏کش سولفوسولفورون 75 درصد + مت سولفورون-متیل 5 درصد در سه سطح 20، 30 و 40 گرم ماده مؤثره در هکتار به همراه دو تیمار کنترل کامل و عدم کنترل در سراسر فصل و کرت فرعی شامل تراکم‏های مختلف گندم (بهرنگ) در چهار سطح 300، 400، 500 و 600 بوته در مترمربع بود. نتایج آزمایش نشان داد که سطح نسبتاً قابل قبولی از فرونشانی علف هرز در مزرعه گندم با دوزهای پایین‏تر سولفوسولفورون + مت سولفورون-متیل (30 گرم ماده مؤثره در هکتار) در ترکیب با تراکم 500 بوته در مترمربع به دست آمد که با دوز توصیه‌شده بر برچسب آن قابل‌مقایسه بود. افزایش تراکم بذر مصرفی موجب افزایش تعداد سنبله در مترمربع و عملکرد دانه شد. به‏طوری‏که بیشترین تعداد سنبله (650) و عملکرد (3/486) گرم در مترمربع در تراکم 600 بوته در مترمربع به دست آمد. وزن 1000 دانه با افزایش تراکم بذر مصرفی کاهش یافت. نتایج نشان داد که با تلفیق دوز کاهش‌یافته سولفوسولفورون + مت سولفورون-متیل (30 گرم ماده مؤثره) و افزایش تراکم بذر (500 بوته در مترمربع) ضمن کنترل مناسب علف‏های هرز می‏توان به عملکرد بالاتر دست‌یافت.