تأثیر تیمارهای پس از برداشت اسپرمیدین، کلرید کلسیم و دما بر خصوصیات کیفی و انبارمانی میوه چیکو (Manilkarazapota) شهرستان میناب

سابقه و هدف: وضعیت ظاهری محصولات مهم‌ترین شاخص ارزیابی بازارپسندی است. وجود هر گونه علایم آلودگی، پوسیدگی و نرم شدن میوه طی انبارداری باعث کاهش بازارپسندی محصول می­شود. به همین دلیل استفاده از روش­های ایمن برای کنترل فساد و حفظ کیفیت بافت میوه در دمای مناسب در انبار امری ضروری است. مواد و روش‌ها: به منظور ارزیابی اثرات تیمارهای مواد شیمیایی و دما بر روی ویژگی­های کمی و کیفی میوه چیکو رقم اُوال در مرحله پس از برداشت، آزمایشی در قالب فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در مرکز تحقیقات کشاورزی شهرستان جیرفت انجام گرفت. در این پژوهش عوامل مورد بررسی شامل مواد شیمیایی (کلریدکلسیم 60 میلی مولار و اسپرمیدین 2 میلی مولار) و دما (7 و 12 و 22 درجه سانتی‌گراد) بود. یافته‌ها‌: نتایج جدول تجزیه واریانس نشان داد که اکثر صفات مورد بررسی در محدوده ارقام معنی­دار هستند. تیمار کلریدکلسیم و نگهداری در دمای 7 درجه ­­­سانتی‌گراد نقش مؤثرتری را نسبت به سایر تیمارها بر روی ویژگی­های افت وزن، حفظ سفتی بافت، حفظ میزان pH، مقدار ماده جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون و رنگ نشان داد. تیمار شاهد و نگهداری در دمای 22 درجه، زودتر باعث فساد، خرابی و تغییرات شیمیایی میوه شد. نتیجه گیری: عمر انبارمانی با کلرید کلسیم با نگهداری در دمای 7 درجه سانتی‌گراد می­تواند به عنوان روشی ایمن و کارا در افزایش نگه­داری میوه چیکو در انبار و حفظ بهتر کیفیت این میوه­ی سلامتی بخش معرفی شود.