تأثیر تنظیم‌کننده‌های رشد گیاهی بر ریزازدیادی گیاه گزانگبین (Astragalus adscendens Boiss and Haussk) با جوانة انتهایی

گزانگبین (Astragalus adscendens)متعلق به جنس گون‌ها و یکی از گونه‌های پر­اهمیت ایران از نظر ارزش دارویی، جنبه‌های اقتصادی و اجتماعی است. به‌ دلیل قدرت افزایش کم این گیاه با بذر و قلمه، امکان کشت درون شیشه‌ای این گیاه ارزیابی شد. اثر سه نوع سیتوکینین مختلف (BAP1، KIN2 و Ze3) با غلظت‌های 5/0، 1، 2 و mg/l 4 در ترکیب با 0 و mg/l 5/0 NAA4 بر پرآوری جوانة انتهایی بررسی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی انجام شد. شاخساره‌‌ها به محیط کشت ریشه‌زایی حاوی IBA5 و NAA با غلظت‌های 0، 3/0، 6/0 و mg/l 9/0 از هر کدام منتقل شدند. نتایج نشان داد تأثیر کاربرد سیتوکینین‌های مختلف و غلظت‌های استفاده‌شده از هر کدام و همچنین کاربرد NAA در میزان شاخسارة تولیدشده، شمار برگ و طول شاخساره‌ها معنی‌دار بود. بیشترین شاخه‌زایی (5/8 شاخساره در هر ریزنمونه) به همراه شمار برگ مناسب (4/22 برگ در هر شاخساره) در محیط کشت MS6 حاوی mg/l 4BAP  به دست آمد. همچنین بیشترین مقدار ریشه‌زایی در محیط کشت MS حاوی mg/l 3/0 از هورمون NAA به دست آمد (100 درصد). بیش از 40 درصد گیاهچه‌های تولیدشده در گلدان حاوی مخلوط خاک، پیت و پرلیت (1:1:1) سازگار شدند.